ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ: «Κάποτε η Ελλάδα ήταν μια φτωχή χώρα με πλούσιους κατοίκους και υπέροχο περιβάλλον. Σήμερα είναι μία χώρα που δεν παράγει τίποτα, με πολλούς φτωχούς, ατμοσφαιρική ρύπανση και περιφραγμένες παραλίες. Η πράσινη ανάπτυξη που ευαγγελίζεται ο Γ. Παπανδρέου φιλοδοξεί να απαντήσει σε όλα αυτά τα προβλήματα, δημιουργώντας παράλληλα και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας» (η διαβεβαίωση για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στο ΕΘΝΟΣ).

ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΟΥΣ: «Επιδοτήσεις των καταναλωτών για την αλλαγή καυστήρα, την τοποθέτηση διπλών τζαμιών, τη θερμομόνωση ταρατσών κλπ. σχεδιάζει το υπουργείο Ανάπτυξης (...) Αμέσως μετά άλλο πρόγραμμα θα επιδοτεί την απόσυρση των παλαιών ηλεκτρικών συσκευών» (το ρεπορτάζ για το πρόγραμμα της ΝΔ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ: «Η οικονομική κρίση κατέδειξε την ανάγκη ανάληψης κοινών ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών (...) Ενα πρόγραμμα ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών (...) προϋποθέτει (...) την αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας (...) από πολιτικές που θέτουν ως προτεραιότητες την απασχόληση, τα κοινωνικά δικαιώματα, το περιβάλλον (...) Αυτή την προοπτική υποστηρίζουν εδώ και χρόνια τα κινήματα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (...) Είναι δυνατή τώρα η στροφή στην Ευρώπη» (ο ροζ σχεδιασμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΥΓΗ).

ΚΑΙ ΝΑ ΓΕΝΙΚΕΥΤΕΙ Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ: «Ψεύτικες ελπίδες για δουλειά στο Δημόσιο μοιράζει αφειδώς η κυβέρνηση με τις στρατιές των νέων συμβασιούχων, εποχικών και ωρομισθίων, που συνεχίζει να προσλαμβάνει. Πρόκειται για διπλή κοροϊδία: Εκείνων που προσλαμβάνονται, αφού η δουλειά που βρίσκουν είναι προσωρινή και οι αμοιβές που παίρνουν ψίχουλα. Αλλά και της κοινωνίας, αφού η κυβέρνηση διαφημίζει μείωση της ανεργίας, ενώ στην πραγματικότητα μεταθέτει την καταγραφή της για κάποιο διάστημα. Η μέθοδος των προσλήψεων στο Δημόσιο με αυτούς τους τρόπους δεν είναι βέβαια ανακάλυψη της σημερινής κυβέρνησης (...) Εχουμε δηλαδή το φαινόμενο υπάλληλοι που κάνουν την ίδια δουλειά, στην ίδια υπηρεσία, να έχουν εντελώς διαφορετικά εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ενας εργασιακός μεσαίωνας στον 21ο αιώνα!» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).