Είναι γνωστό σε όλους ότι πίσω από τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ βρίσκονται μεγαλοκατασκευαστές, μεγαλοεπιχειρηματίες, ενίοτε και εφοπλιστές. Σ' αυτήν την τελευταία κατηγορία ανήκει και ο ΣΚΑΪ, ο οποίος, ως γνωστόν, έχει για ιδιοκτήτη τον εφοπλιστή Αλαφούζο. Από αυτήν την άποψη, είναι απόλυτα φυσιολογικό το ναυτιλιακό (και όχι ναυτεργατικό, γιατί δεν είναι τέτοιο) ρεπορτάζ του (ραδιοφωνικού στην προκειμένη περίπτωση) σταθμού να είναι έτσι στημένο, ώστε όχι μόνο να μη θίγονται, αλλά αντίθετα να προωθούνται τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη - μεγαλοεφοπλιστή και των άλλων «συναδέλφων» του. Από αυτήν την άποψη, κανείς δε θα περίμενε από το σταθμό να σταθεί με εύνοια απέναντι στην απεργία που κήρυξε την περασμένη Πέμπτη και την Παρασκευή η ΠΕΜΕΝ στα πληρώματα των πλοίων του Αγούδημου και του Σπανού, προκειμένου να πληρωθούν οι ναυτεργάτες.

Τα πληρώματα παρέμεναν χωρίς μισθό για 69 και πλέον μέρες, καθηλωμένα στο λιμάνι του Πειραιά. Χωρίς φως και τρόφιμα, μέσα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, που σε ορισμένα μάλιστα καράβια μεταφράζονται σε καμπίνες κάτω από την ίσαλο γραμμή, γεμάτες με βοθρόνερα. Ο εφοπλιστής, με το έτσι θέλω, έδεσε τα πλοία του, αξιώνοντας να του καταβληθεί ολόκληρος ο μποναμάς του υπουργείου για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές». Ο Αγούδημος και ο Σπανός είναι της ίδιας τάξης άνθρωποι με τον Αλαφούζο. Και παρά τους όποιους ανταγωνισμούς, αυτό που τους ενώνει είναι το μένος για κάθε τι που μπορεί να θίξει την κερδοφορία τους και το αυτόκλητο δικαίωμά τους να έχουν τις θάλασσες τσιφλίκι τους. Αυτήν τη στρατηγική έπρεπε να εξυπηρετεί και το ρεπορτάζ της απεργίας στο συγκεκριμένο σταθμό το πρωί της Παρασκευής. Μόνο που το ναυτιλιακό ρεπορτάζ θεώρησε καλό να ξεπεράσει τον εαυτό του.

Και τι δεν ακούστηκε από το μικρόφωνο. Οτι οι ναυτεργάτες στα πλοία του Αγούδημου ήταν όλοι πληρωμένοι από την εταιρεία. Οτι η απεργία έγινε για το βίτσιο των συνδικαλιστών, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού που ανακάλυψε ανάμεσα στην ΠΕΜΕΝ και την πλειοψηφία της ΠΝΟ. Οτι οι έλεγχοι για τις υγειονομικές και τεχνικές ατασθαλίες που κατήγγειλαν οι ναυτεργάτες δεν έδειξαν τίποτα το μεμπτό σε ένα από τα καράβια του Αγούδημου το ξημέρωμα της Παρασκευής και πως μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου παρενέβη ο εισαγγελέας, προκειμένου να σπάσει η απεργία και να φύγει το καράβι. Και, τέλος, πως ούτε λίγο ούτε πολύ - οι ναυτεργάτες του πλοίου έδιωξαν από τον καταπέλτη τους συνδικαλιστές της ΠΕΜΕΝ, επειδή ήθελαν να φύγει το πλοίο. Για την ουσία της υπόθεσης είναι μάταιο να απαντήσει κανείς. Ο ΣΚΑΪ δεν ήταν στο λιμάνι και είναι δεδομένο ότι στην ειδησεογραφία του επέλεξε συνειδητά να αναπαραγάγει το δελτίο Τύπου (ποιος ξέρει ποιανού;) του Αγούδημου, ή του Αλαφούζου, ή του ΥΕΝ. Μικρή σημασία έχει, άλλωστε, ποιος απ' όλους τους παραπάνω ήταν η πηγή του συγκεκριμένου «ρεπορτάζ», που βίαζε την αλήθεια και πρόσβαλλε τη νοημοσύνη των ναυτεργατών και των άλλων εργαζομένων που ήταν στο λιμάνι τις ώρες της απεργίας.

Αλλά και αυτό δικαίωμα του σταθμού είναι. Τις επιλογές του κάνει και τις μεταδίδει δημόσια. Ομως, αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε γιατί οι συντάκτες του κλαψουρίζουν σε βάρος της ΠΕΜΕΝ και του «Ρ», όταν δημόσια επίσης τους δίνεται απάντηση, όπως έγινε την επόμενη μέρα από τον καταπέλτη του «Κόρσικα Βέρα», όταν ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ αναφέρθηκε στις αθλιότητες που ξεστόμισε το πρωί της Παρασκευής ο σταθμός; Την απάντηση μπορεί εύκολα να τη βρει κανείς. Πάντως, επειδή το ΚΚΕ και ο «Ρ» αυτά που έχουν να πουν τα λένε πάντα δημόσια και δεν κρύβουν ποιανού τα συμφέροντα υπηρετούν, τους λέμε τούτο: Τη «δημοσιογραφία» των εφοπλιστών και του ΥΕΝ τούς τη χαρίζουμε. Εχουμε επιλέξει από το 1918 τη δημοσιογραφία των ναυτεργατών και των ανθρώπων του μόχθου. Από τους αγώνες τους διδασκόμαστε και από αυτούς παίρνουμε δύναμη. Την άλλη μπάντα τη χαρίζουμε ευχαρίστως στον ΣΚΑΪ και στον κάθε ΣΚΑΪ.