«ΕΦΥΓΕΣ», Γιάννη. Το κακό μαντάτο ήταν αναμενόμενο. Ομως, στο άκουσμά του, ισχυρές σουβλιές σχίζουν την καρδιά.

Η ΠΡΩΤΗ σκέψη, «άντε, ησύχασε». Τέλειωσε η πολύκαιρη και ανυπόφορα οδυνηρή μάχη σου με τον πόνο.

ΑΛΛΑ, κάπως βιαστικά σε σταμάτησε η μοίρα. Είχες κι άλλα, πολλά, να δώσεις, δικαιούσουν κάτι, ακόμα, να χαρείς..

ΣΤΟ ΧΩΜΑ, φτωχός, γεννήθηκες, στην αγκαλιά της μάνας γης μεγάλωσες. Περιουσία τρανή δεν απέκτησες. Πλούσιος έγινες στα αισθήματα και στα δοσίματα.

ΚΑΜΑΡΙ της αγωνιζόμενης αγροτιάς, της Θεσσαλίας έπαινος. Από αγνό ασήμι καμωμένος, η σκουριά του κλέους δε σε άγγιξε.

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ταπεινά, δίχως ιδιοτέλεια, υπηρέτησες. Με δισταγμό και προφυλάξεις τις φιλοδοξίες ακολούθησες. Στα υψηλά ανέβηκες, στα χαμηλά κοιτούσες.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ «μέχρις μυελού των οστέων», είχες την αγάπη, την αναγνώριση και την εκτίμηση όλων των απλών ανθρώπων του μόχθου.

ΜΕ ΣΘΕΝΟΣ τους ταξικούς και τους πολιτικούς αντιπάλους αντιμετώπισες. Τις ύβρεις και τις συκοφαντίες κάποιων απ' αυτούς δέχτηκες. Με επιχειρήματα κι αγώνα τους απάντησες.

ΑΝΤΙΟ, Γιάννη, και τα δέοντα στον Μαρίνο Αντύπα.