Χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, αλλά με έντονο το στοιχείο της παραπέρα διεύρυνσης του αντιλαϊκού χαρακτήρα της δημοσιονομικής πολιτικής, κατατέθηκε χτες στη Βουλή ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2001. Πρόκειται για ένα ακόμα προϋπολογισμό, μέσω του οποίου οι κυβερνώντες προχωρούν σε νέα ανακατανομή των εισοδημάτων σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της χώρας. Επιπρόσθετα, ο προϋπολογισμός αποτελεί τα διαπιστευτήρια της κυβέρνησης προς τις πολυεθνικές και την ΕΕ στις «μεταΟΝΕ» συνθήκες, συνθήκες που απαιτούν όχι μόνο τη διατηρησιμότητα, αλλά και τη διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές ομάδες.

Για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους άλλους εργαζόμενους πρόκειται για προϋπολογισμό λιτότητας. Οι εισοδηματικές αναπροσαρμογές που προβλέπονται από το περιεχόμενό του, κινούνται για το 2001 στο 2,2% για τους δημόσιους υπαλλήλους, ενώ απροσδιόριστο μέχρι στιγμής είναι το αντίστοιχο ποσοστό για τους συνταξιούχους.

Παράλληλα, είναι ένας προϋπολογισμός που αυξάνει τη φορολεηλασία όλων εκείνων που αποτελούν τα μόνιμα υποζύγια των κρατικών εσόδων, δηλαδή μισθωτών και συνταξιούχων. Είναι ενδεικτικό ότι με εκτιμώμενο για το 2001 πληθωρισμό 2,3%, οι φόροι που θα κληθούμε να πληρώσουμε θα αυξηθούν με τετραπλάσιο ρυθμό.

Στον τομέα των δαπανών αποκαλύπτεται με ιδιαίτερη ένταση ο χαρακτήρας της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 16,4 τρισεκατομμύρια των συνολικών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού, πάνω από τα 9 τρισεκατομμύρια αφορούν είτε ποσά που θα εισπράξουν οι τραπεζίτες - δανειστές του ελληνικού δημοσίου, είτε ποσά που συνδέονται με τις στρατιωτικές δαπάνες και τις δαπάνες για τους μηχανισμούς καταστολής.

Την ίδια στιγμή και σε πλήρη αντίθεση με τα όσα ισχυρίζονται οι κυβερνώντες, σε εφιαλτικά χαμηλά επίπεδα κινούνται όλες οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, ενώ μικρότερες θα είναι ουσιαστικά οι χρηματοδοτήσεις προς τα διάφορα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων.