«Αίτημα της εποχής» χαρακτήρισε πρόσφατα ο ΣΕΒ τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και είναι σαφές ότι οι βιομήχανοι δεν ενδιαφέρονται να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι περισσότερα δικαιώματα. «Ευελιξία», «εκσυγχρονισμός», «προσαρμογή», «συναντίληψη» και φυσικά «ανταγωνιστικότητα» είναι μερικές από τις λέξεις που χρησιμοποίησαν στις θέσεις που κατέθεσαν στον «κοινωνικό διάλογο», με τίτλο: «Προτεινόμενα μέτρα για τις πολιτικές απασχόλησης και την οργάνωση της εργασίας». Ενα κείμενο αποκαλυπτικό για τις επιδιώξεις του ΣΕΒ και τρομακτικό για το μέγεθος των αλλαγών που αυτός απαιτεί.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Βιομηχάνων αναφέρει στις θέσεις του ότι οι προτάσεις της κυβέρνησης δεν τον καλύπτουν, λειτουργούν μάλιστα αρνητικά για την ανταγωνιστικότητα, καθώς δεν ευνοούν την ευελιξία και αυξάνουν το κόστος εργασίας! Η κυβέρνηση κάνει τη δουλιά της και ο ΣΕΒ τη δική του. Μπορεί τα μέτρα που προωθεί να προσφέρουν πολλά στην εργοδοσία, παίρνοντας αντίστοιχα πολλά από τους εργαζόμενους, ωστόσο αυτό δεν εμποδίζει τον ΣΕΒ να ζητάει ακόμη περισσότερα, να δυσανασχετεί ότι δήθεν δεν εξυπηρετούνται οι... ανιδιοτελείς επιδιώξεις του και να μην αφήνει έστω κι ένα μικρό περιθώριο στην κυβέρνηση για προφάσεις και φιλεργατικές «κορόνες».

Οσα όμως λέει για τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα προτείνει για το σύνολο των ζητημάτων που απαρτίζουν την πολιτική απασχόλησης και όχι μόνο αυτή. Με τις συγκεκριμένες θέσεις, κυρίως όσον αφορά την εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ΣΕΒ επιχειρεί μια απόλυτη και καθοριστική επέμβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας!

Εχοντας σαν «εγχειρίδιο» τη «Λευκή Βίβλο» ζητάει από την κυβέρνηση ελευθερία κινήσεων για να προχωρήσει με τους δικούς του αδυσώπητους ρυθμούς σε μια άνευ προηγουμένου παρέμβαση. Ακόμη και η ίδια η κυβέρνηση δεν τόλμησε να φτάσει τόσο μακριά. Η αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση επιφύλαξε σημαντικές ανατροπές σε βάρος των μαθητών, αλλά είναι «πταίσμα» σε σχέση με αυτό που αξιώνουν οι βιομήχανοι. Οι προτάσεις τους είναι τόσο προκλητικές, που αβίαστα θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι πρόκειται για ένα ακόμη «τρικ», για να διευκολυνθεί η κυβέρνηση στη συγκεκριμένη φάση, να προχωρήσει σε επώδυνες, αλλά όχι τέτοιου μεγέθους αλλαγές.

Στο σύνολό τους, οι προτάσεις του ΣΕΒ έχουν να κάνουν με: Τον ΟΑΕΔ. Την εκπαίδευση και κατάρτιση. Τον Λογαριασμό για την Απασχόληση και Επαγγελματική Κατάρτιση, τον ΛΑΕΚ. Το Εθνικό Παρατηρητήριο Απασχόλησης. Τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας. Την Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης. Τη μερική απασχόληση. Τη νομοθετική ρύθμιση διατάξεων της ισχύουσας ΕΓΣΣΕ.

Ο σχολιασμός είναι περιττός στις προτάσεις που ακολουθούν και οι οποίες σχετίζονται με τις παρεμβάσεις και τον έλεγχο που απαιτεί να ασκήσει ο ΣΕΒ στον τομέα της παιδείας. Ειδικότερα, ζητάει:

Συμμετοχή στον καθορισμό των πεδίων και περιεχομένων της επαγγελματικής κατάρτισης.

Αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών και δημιουργία νέων τμημάτων στην τριτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τεχνική εκπαίδευση. Ρητή πρόβλεψη για τη συνεργασία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων «με φορείς της παραγωγής, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες της αγοράς εργασίας». Εισαγωγή στα προγράμματα εκπαίδευσης μαθημάτων επιχειρηματικότητας, στη διδασκαλία των οποίων θα μετέχουν έμπειρα στελέχη των επιχειρήσεων.

Συμμετοχή στο ΕΚΕΠΙΣ, το οποίο πιστοποιεί και θέτει τις προδιαγραφές για τη λειτουργία των φορέων κατάρτισης.

Συμμετοχή στον καθορισμό των προϋποθέσεων και τις διαδικασίες για την αναγνώριση των γνώσεων που παρέχει η επαγγελματική κατάρτιση. Με λίγα λόγια, έλεγχος στα πτυχία και τις βεβαιώσεις κατάρτισης.

Σύνδεση της αρχικής εκπαίδευσης με τη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση. Σ' αυτό το σημείο, οι βιομήχανοι είναι περισσότερο αναλυτικοί, καθώς απαιτούν: «Εισαγωγή σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης μαθημάτων τα οποία καλύπτουν επιχειρηματικές ανάγκες». Ο ΣΕΒ καταθέτει μάλιστα και τις δεξιότητες που προτιμά. «Βασικές δεξιότητες: επίλυση προβλημάτων, χρήση νέων τεχνολογιών, αξίες και νοοτροπίες συμβατές με την εργασία. Κοινωνικές δεξιότητες: ικανότητα επικοινωνίας, συνεργασίας, ξένες γλώσσες. Προσωπικές δεξιότητες: αίσθηση ευθύνης, επιχειρηματικότητας, ικανότητα μάθησης, ικανότητα χρήσης αλλαγών, πρωτοβουλία».

Ο ΣΕΒ δεν παραλείπει να ζητήσει και αλλαγή του νομικού πλαισίου που διέπει την πρακτική άσκηση, προκειμένου οι εκπαιδευόμενοι να μπορούν να ανταλλάζουν «γνώση και εμπειρία στο χώρο της επιχείρησης». Τα παραπάνω είναι τα πλέον χαρακτηριστικά, όχι όμως και τα μοναδικά αιτήματα - απαιτήσεις του ΣΕΒ, σχετικά με όλες τις μορφές εκπαίδευσης, έτσι όπως διατυπώνονται στις θέσεις τους. Επιπρόσθετα, θέλουν έλεγχο στον επαγγελματικό προσανατολισμό και ελευθερία παρέμβασης στα προγράμματα απασχόλησης που προβλέπονται από το Γ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.