Το μεγαλύτερο γεγονός της ερχόμενης εβδομάδας, από το οποίο θα προκύψουν, άθελά μας και χωρίς την παραμικρή συμμετοχή μας, επιπτώσεις στη ζωή μας, είναι οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές.

Κατ' αρχήν, το βαθιά ριζωμένο στην αμερικανική κοινωνία δικομματικό σύστημα ας μην ξεχνάμε ότι αποτέλεσε και αποτελεί «υπόδειγμα» δημοκρατίας και για άλλες μικρότερες χώρες, συνδεδεμένες με τα πλανηταρχικά σχέδια για άμεσο ή έμμεσο έστω έλεγχο του παγκόσμιου πλούτου. Στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, είδαμε, σιγά σιγά, με το μαλακό ή με τον πράσινο ή μπλε χαρισματικό ηγέτη, να σφραγίζονται τα πολλά πηγάδια παραγωγής πολιτικής στον τόπο μας και να μένουν δυο μεγάλα ως κύριες πηγές άντλησης εξουσίας.

Αφ' ετέρου, η έλλειψη γνώσης για τα τεκταινόμενα στην αυλή του Μεγάλου Αφεντικού, που συστηματικά καλλιεργείται από τα ΜΜΕ, δεν είναι τυχαία επιλογή. Αμα το πόπολο θεωρεί ότι όλος ο αγώνας για τις αμερικανικές εκλογές είναι τα σαχλαμαρίστικα αστεία που ανταλλάσσουν Μπους και Γκορ, τότε ευκολότερα θα αποδεχτεί εκ των προτέρων να υποταγεί και να υπηρετήσει δυο αφεντάδες, αφού ίδιοι είναι και δεν αλλάζει τίποτα με το να σκεφτεί ποιοι και γιατί θα μπουν στον ...κόπο να επιλέξουν σ' αυτήν την εκλογή.

Ομως, έχει σημασία να προετοιμαζόμαστε για τη στρατηγική άμυνας και αντεπίθεσης, που απαιτεί διαφορετικές επιλογές στόχων, αν εκλεγεί ο ένας ή ο άλλος. Γιατί; Μα, απλώς, θα αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων και το ύφος και είδος της εξουσίας των ντόπιων εν Ελλάδι αντιπροσώπων τους. Εχουν συντελεστεί αλλαγές στον κοινωνικό ιστό και τον οικονομικό γιγαντοπίνακα των ΗΠΑ, που μας συμφέρει να δούμε να καταγράφονται έστω κι ως σενάριο στην επιθεωρησιακή εκλογική διαδικασία πέραν του Ατλαντικού, εκεί όπου οι εκλογές είναι στ' αλήθεια η ...έντιμη αποκάλυψη της διαπλοκής.

Ετσι, έχει σημασία να δούμε ποιος από τους ντόπιους καπιταλιστές θα πανηγυρίσει αν θριαμβεύσει ο Μπους και το πετρελαϊκό κεφάλαιο μαζί με τις φαρμακοβιομηχανίες αποκτήσει τον έλεγχο της υπηρεσιακής εξουσίας στις ΗΠΑ. Τότε αιτήματα πετρελαιαγωγών από τον Καύκασο στην Ευρώπη, το Μεσανατολικό, οι γεωτρήσεις στο Ιόνιο Πέλαγος, ο ρόλος της ελληνοτουρκικής επιχειρηματικής φιλίας κι άλλα τέτοια τεράστιας σημασίας για την επιβίωσή μας ζητήματα, εδώ θα τα διαχειριστούν διαπλεκόμενοι και μη γκλαμουράτοι και ίσως ολιγότερο γνωστοί Ελληνες αντιπρόσωποι και χορηγοί κομμάτων ή «τάσεων» μέσα στα κόμματα εξουσίας.

Αν κερδίσει ο Γκορ, στην ελληνική αρένα συμφερόντων, κατηγορίας κουνουπιού στην παγκοσμιοποιημένη εξαθλίωση βεβαίως, άλλοι θα αντιπροσωπεύσουν το χρηματιστηριακό και τραπεζικό, το εν γένει χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, που θα αποκτήσει το πάνω χέρι στη σκακιέρα.

Τον Μπους τον λατρεύουν αυτοί που θα βγάζουν τα κέρατά τους από την ασφάλιση των εργαζομένων με μετοχές, οι οποίες θα εισρεύσουν στα Χρηματιστήρια! Τον Γκορ τον λατρεύουν αυτοί που βλέπουν ότι θέλει να διατηρήσει και ν' αυξήσει την «ειρηνευτική» στρατιωτική παρουσία των Αμερικανών όπου γης και πλουτοπαραγωγικής πηγής!

Σύντροφοι, την Τρίτη διά της αμερικανικής προεδρικής εκλογής θα μπορούμε να δούμε ποιο από τα δυο δεξιά χέρια του τυράννου θα γαντοφορεθεί για να κρατήσει το σκήπτρο. Κι έτσι θα ξέρουμε ποιο απ' τα δυο ντόπια χέρια θα κρατήσει το δεξί μαστίγιο εναντίον μας. Εμείς κανένα δε σφίγγουμε σε χειραψία για να καμωνόμαστε πως ζούμε σε πραγματική λαϊκή δημοκρατία. Με το ζερβό και τη σφεντόνα στο Μέτωπο, σημαδεύουμε καλά στο κούτελο...