Την προπαγάνδα με την οποία ενοχοποιούνται οι ασφαλισμένοι για τις φαρμακευτικές δαπάνες των Ταμείων και μένει στο απυρόβλητο η κερδοσκοπική ασυδοσία των πολυεθνικών (για ένα ζήτημα μάλιστα ζωής και θανάτου, όπως είναι αυτό της υγείας) αντικρούει στοιχειοθετημένα, με Ερώτηση που κατέθεσε στην υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Παπακωνσταντίνου.

Ο κομμουνιστής βουλευτής επισημαίνει την ανάγκη «ανάπτυξης εγχώριας κρατικής παραγωγής» αλλά και «διακίνησης φαρμάκων και εμβολίων που θα διατίθενται δωρεάν, χωρίς λίστες, συμμετοχή κλπ. από τους φαρμακοποιούς των κρατικών μονάδων Υγείας, σε όλους όσοι τα έχουν ανάγκη, με ιατρική γνωμάτευση και ανεξαρτήτως της ασφαλιστικής τους κατάστασης». Ακόμα ρωτά την υπουργό «πόση ποσότητα φαρμακευτικών σκευασμάτων καταναλώνεται κάθε χρόνο την τελευταία δεκαετία». Το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όπως και η προηγούμενη της ΝΔ ενοχοποιούν τους ασθενείς για τη μεγάλη κατανάλωση σε φάρμακα και με αυτόν τον τρόπο την αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης των ασφαλιστικών ταμείων. Δεν έχει δοθεί κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, πόσο αυ­ξή­θηκε διαχρονικά η διακίνηση των φαρμακευτικών σκευασμάτων. Διότι μόνο η αύξηση των φαρμακευτικών δαπανών περισσότερο καταδεικνύει την αύξηση της κερδοφορίας των φαρ­μακο­βιομηχανιών, που μόνο το 2007 ήταν 21,4%, παρά την αύξηση της κατανάλωσης σκευασμάτων.

Η εφαρμογή της "θετικής λίστας φαρμάκων", όπως και παλιότερα, δε θα περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες για το φάρμακο. Την περίοδο 2002 - 2004 η μέση ετήσια αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης ήταν 12,6% και από αυτή το 76,8% ήταν οι δημόσιες δαπάνες. Για τα εκτός λίστας φάρμακα θα επιβαρυνθούν 100% οι ασθενείς, ενώ θα αυξηθεί και η συμμετοχή τους στην πληρωμή των συνταγογραφούμενων, λόγω της εξαγγελθείσας επανατιμολόγησης.

Η αύξηση της πολυφαρμακίας (που η κυβέρνηση δε δίνει στοιχεία) οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην "κατευθυνόμενη συνταγογράφηση", από τους φαρμακοβιομήχανους με διάφο­ρους τρόπους (μπόνους, ταξίδια, συνέδρια, κλπ.) προς ορισμένους γιατρούς, που συνταγο­γρα­φούν με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι τις ανάγκες των ασθενών. Με επιβάρυνση της υγείας τους, αλλά και οικονομική επιβάρυνση.

Η αύξηση της κατανάλωσης των φαρμάκων (αν και όσο αποδειχτεί ότι υπάρχει) κυρίως από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, συνδέεται άμεσα με τις ανύπαρκτες δημόσιες υπηρεσίες για την Υγεία και την Ασφάλεια στην εργασία, τη Δημόσια Υγεία, την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας».