Σήμερα οι εργαζόμενοι βγαίνουν στο δρόμο για να απαντήσουν στη βάρβαρη επίθεση που δέχονται στο σύνολο των δικαιωμάτων τους. Ακριβώς γι' αυτό, σήμερα και αύριο, δε διαδηλώνουμε μόνο ενάντια στη δέσμη των σκληρών μέτρων της κυβέρνησης, αλλά διεκδικούμε για το αύριο που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Τα ταξίδια του πρωθυπουργού, για να λάβει τα συγχαρητήρια για τα βάρβαρα μέτρα, δεν έχουν να προσθέσουν τίποτα άλλο, παρά συμφωνίες για νέα αντιλαϊκή θύελλα. Η αντιλαϊκή θύελλα, όμως, δεν αφορά μόνο τα οικονομικά μέτρα αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, αλλά και τις λεγόμενες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», όπως τα σχέδιά τους για την Παιδεία.

Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την εκπαίδευση και το «νέο» σχολείο μας αφορούν όλους. Μας αφορούν, γιατί θέλουν τα παιδιά των εργαζομένων να γνωρίζουν μόνο τα «βασικά», ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στο ρόλο που τους έχουν ετοιμάσει: Φθηνή και αναλώσιμη εργατική δύναμη. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε συγκεκριμένα πράγματα: Νέα διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών στα σχολεία, σπάσιμο της ενιαίας εκπαίδευσης, διαχείριση των σχολείων απ' την Αυτοδιοίκηση και τις επιχειρήσεις και μεταφορά του κόστους λειτουργίας τους και στους γονείς. Το σχολείο, πια, γίνεται ένα ακόμα προϊόν, που εντάσσεται, και επίσημα, στην αγορά, είναι ανταποδοτικό! Παράλληλα, η Τεχνική Εκπαίδευση γίνεται το μέσο για την παραγωγή εργατικού δυναμικού 16χρονων παιδιών, σε άμεση συνεννόηση με τις επιχειρήσεις, οι οποίες θα ορίζουν μέχρι και τις ειδικότητές του. Και θα το χρησιμοποιούν στη δούλεψή τους τζάμπα.

Αυτά και άλλα πολλά ετοιμάζουν για το μέλλον μας, ενώ βρισκόμαστε στις αρχές του 21ου αιώνα. Αλήθεια, σήμερα όλα τα παιδιά δεν έχουν το δικαίωμα στη μόρφωση από ένα 12χρονο ενιαίο σχολείο; Η συντριπτική πλειοψηφία θα απαντούσε ναι. Κι όμως, αυτοί, όχι μόνο το διατηρούν στα 9 χρόνια, αλλά και το μετατρέπουν σε προθάλαμο εκμετάλλευσης και πεδίο επενδύσεων, αλλάζοντας τελείως το ρόλο του εκπαιδευτικού. Φτιάχνουν τον ...«νέο» εκπαιδευτικό, που θα αξιολογείται σύμφωνα με τις «ανάγκες» της «αγοράς» και θα συνεχίσει να δουλεύει ωρομίσθιος για λίγα ευρώ την ώρα. Επιπλέον θα πρέπει να περνάει μια διετή δοκιμασία, με την ελπίδα της μονιμοποίησης, ενώ η κυβέρνηση παίρνει όλα τα μέτρα για την κατάργηση της μονιμοποίησης!

Είναι απόφασή τους να διαμορφώσουν βήμα - βήμα το «νέο» σχολείο της «αγοράς». Μοναδικό κριτήριό τους είναι η υπεράσπιση και ο πολλαπλασιασμός των κερδών του κεφαλαίου. Αυτό εννοούν, όταν κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τη λέξη ανάπτυξη. Οταν υπήρχε ανάπτυξη, καπιταλιστική ανάπτυξη, κανένας εργαζόμενος δεν κέρδισε. Αντίθετα, μια χούφτα εκμεταλλευτές, που κατέχουν τον πλούτο της χώρας, θησαύριζαν απ' το δικό μας κόπο. Την ίδια ώρα, μάλιστα, το αστικό κράτος τους τάιζε δημόσιο χρήμα, το οποίο μαζεύεται - κι αυτό - απ' το δικό μας κόπο. Η επίθεση είναι καθολική, καθολική πρέπει να είναι και η απάντηση. Διαδηλώνουμε και διεκδικούμε για όλα, γιατί ο γονιός είναι ο εργαζόμενος κι ο μαθητής είναι ο αυριανός εργαζόμενος. Αυτοί που παράγουν τον πλούτο.