Οι «ευαίσθητες» διακηρύξεις της κυβέρνησης που περισσεύουν τέτοιες μέρες, για την εκπαίδευση των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ), αποδεικνύονται ιλουστρασιόν εικόνες προς δημόσια κατανάλωση.

Με πορεία από το σχολείο τους έως την πλατεία της Ηλιούπολης, την περασμένη Παρασκευή γιόρτασαν οι μαθητές του Ειδικού Γυμνασίου - Λυκείου Ηλιούπολης τη φετινή Ημέρα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, απαιτώντας ισότιμη ένταξη των ΑμΕΑ στην κοινωνία, ίσες ευκαιρίες, τα δικαιώματά τους στην εκπαίδευση, στη δουλιά, στη ζωή.

Το Ειδικό Γυμνάσιο - Λύκειο Ηλιούπολης, στο οποίο φοιτούν μαθητές με κινητικά προβλήματα, αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια σημαντικές ελλείψεις εξειδικευμένου προσωπικού, αλλά και οικονομικά προβλήματα, λόγω της κυβερνητικής πολιτικής των περικοπών, προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα, ελάχιστα για τις ανάγκες, Ειδικά Σχολεία στη χώρα μας.

Η έλλειψη μόνιμων οδηγών και συνοδών, που είναι απολύτως απαραίτητοι για τη μεταφορά των 50 περίπου μαθητών, από το μισό λεκανοπέδιο της Αττικής, έχει φέρει πολλές φορές το σχολείο ένα βήμα πριν το κλείσιμο.

«Φέτος, ευτυχώς, ήρθαν οι οδηγοί και οι συνοδοί σχετικά νωρίς, δηλαδή μόνο με δυο βδομάδες καθυστέρηση και ξεκίνησε η σχολική χρονιά», θα πει στο «Ρ» ο μαθητής του λυκείου Νίκος Ανδρακάκος. Πρόκειται για έξι οδηγούς και έξι συνοδούς, οι οποίοι, κατά την πάγια τακτική του υπουργείου Παιδείας, έχουν προσληφθεί με 10μηνες ή ακόμα και 8μηνες συμβάσεις, με αποτέλεσμα το σχολείο να κινδυνεύει να μείνει χωρίς το προσωπικό αυτό αρκετά πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς - από τον Απρίλη του ερχόμενου έτους. Μάλιστα, όπως κατήγγειλαν στο «Ρ» οι ίδιοι οι συνοδοί, όχι μόνο δεν έχουν πληρωθεί, ενώ εργάζονται τρεις και πλέον μήνες, αλλά δε γνωρίζουν καν ποιες θα είναι οι αποδοχές τους.

«Επανειλημμένα έχουμε ζητήσει από το υπουργείο Παιδείας την πρόσληψη οδηγών και συνοδών, αλλά και την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης, που είναι άκρως απαραίτητα για τη λειτουργία του σχολείου», υπογράμμισε στο «Ρ» ο διευθυντής του Ειδικού Γυμνασίου Νίκος Βοριάς.

«Για ένα ειδικό σχολείο είναι τραγικό να παραμένει έστω και μια μέρα κλειστό ή να μην υπάρχουν οδηγοί και συνοδοί για τη μεταφορά των μαθητών και αυτό λόγω της ιδιαιτερότητας των παιδιών αυτών. Η σχολική ζωή για τους μαθητές αυτούς είναι πολλές φορές η μόνη διέξοδος, για να μην παραμένουν εγκλωβισμένοι μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός σπιτιού, είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της ζωής τους. Κι όμως, πέρυσι το σχολείο έκανε δυο μήνες να λειτουργήσει», τόνισε στη συνέχεια.

Απαραίτητη, όμως, είναι και η πρόσληψη βοηθών, οι οποίοι θα ασχολούνται με τη φροντίδα των μαθητών, που δεν μπορούν μόνοι τους να εξυπηρετηθούν, τις ώρες που βρίσκονται στο σχολείο. «Μέχρι τώρα, τη δουλιά αυτή την κάνουν οι συνοδοί, χωρίς καμία ουσιαστικά εκπαίδευση, αλλά με τις οδηγίες του επιστημονικού προσωπικού», είπε ο Ν. Βοριάς. «Η τακτική επιχορήγηση που παίρνουμε δε φτάνει ούτε για το μισθό της καθαρίστριας, ενώ για τη φετινή σχολική χρονιά δεν έχουμε πάρει ούτε μια δραχμή», κατήγγειλε στη συνέχεια.

Στο μόνιμο πρόβλημα της έλλειψης οδηγών και συνοδών αναφέρθηκε η Ρούλα Βαγιανάκη, πρόεδρος των μαθητών του γυμνασίου, αλλά και στο μεγάλο ζήτημα του τι γίνεται μετά την αποφοίτηση. «Θεωρητικά, οι μαθητές των Ειδικών Σχολείων μπορούν μετά το λύκειο να πάνε στο πανεπιστήμιο. Στην πράξη όμως, δεν υπάρχει πρόσβαση για τα ΑμΕΑ παντού. Πώς θα μπορέσω να πάω στο πανεπιστήμιο, όταν δεν έχω τρόπο ούτε να μετακινηθώ και όταν οι χώροι δεν είναι κατάλληλα διαμορφωμένοι για ΑμΕΑ;», τόνισε στο «Ρ».

«Η πρόσβαση των ΑμΕΑ στα πανεπιστήμια, οι ίσες ευκαιρίες που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι μεγάλο ψέμα», θα τονίσει στη συνέχεια ο Ν. Ανδρακάκος, επισημαίνοντας ότι ο νέος αντιεκπαιδευτικός νόμος θέτει επιπλέον φραγμούς στην εκπαίδευση των ΑμΕΑ.