Να γιατί, μέρες πριν, η μεγαλοεργοδοσία, οι μηχανισμοί, και τα κόμματα και τα ΜΜΕ της, πάσχιζαν να εμποδίσουν το λαό από τη συμμετοχή του ακόμα και σε απλές εκδηλώσεις για το πραγματικό νόημα της Πρωτομαγιάς. Ατόφιο το μήνυμα και η δυναμική της μέρας αυτής, ακτινοβόλησε και το πρωί του περασμένου Σαββάτου σε 75 μεριές ολόκληρης της χώρας, όπου με μπροστάρη το ΠΑΜΕ πραγματοποιήθηκαν δυναμικές κινητοποιήσεις: ο εργαζόμενος λαός έχει και το δίκιο και τη δύναμη να το κατακτήσει.

Τραγουδώντας, διαδηλώνοντας, γράφοντας στα πανό το δίκιο και τη δύναμή τους, χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι, μετανάστες, νέοι, γυναίκες, συνταξιούχοι, φτωχοί αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι που αντάμωσαν ανταποκρινόμενοι ακόμα πιο μαζικά στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ, έμπηξαν πιο γερά στο χώμα τα θεμέλια της λαϊκής συμμαχίας ενάντια στα μονοπώλια. Βροντοφώναξαν: «Εφτασε η ώρα για να σηκωθείς. Εργατιά προχώρα, δίπλα σου κι εμείς...!»

Ναι, ήταν ξεχωριστή η μαζικότητα κι η μαχητικότητα των φετινών πρωτομαγιάτικων διαδηλώσεων. Αλλά την αισιοδοξία και ευθύνη την αύξησε κι η σύνθεση του πλήθους που βγήκε στο δρόμο. Εκείνοι που διαδήλωσαν ξανά με το ΠΑΜΕ και το τελευταίο 4μηνο ατσαλώνονται μέσα από μια σκληρή αναμέτρηση που οξύνεται διαρκώς, αλλά κι εκείνοι που μόλις προχτές πήραν την απόφαση - χτυπώντας την αδράνεια και την απογοήτευση - να αναζητήσουν πρωτόβουλα το κλαδικό τους συνδικάτο στη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση. Εκείνοι που διαδήλωσαν από αγωνία και φόβο, αλλά και, πάνω απ' όλα, από διάθεση ν' αντιδράσουν στον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα. Εκείνοι που διαδήλωσαν την ελπίδα που τροφοδοτεί η συλλογική πάλη. Την ανάγκη της οργάνωσης.

Ανταμώνοντας όλοι τους κάτω από τα επίκαιρα όσο ποτέ διδάγματα της Εργατικής Πρωτομαγιάς ξεκαθάρισαν ότι, όχι μόνο τίποτα δεν έχει τελειώσει για το λαό, αλλά τώρα είναι που, καθαρότερα από ποτέ φαίνεται η σημασία που αποκτά η απόφασή του να τραβήξει το δικό του δρόμο, σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τους υπηρέτες του. Γι' αυτό και κρίσιμος δείκτης για την κλιμάκωση και αποτελεσματικότητα της πάλης θα είναι και η ένταση της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης, η αποφασιστική και στοιχειοθετημένη απόρριψη της μοιρολατρίας και της υποταγής, η όξυνση του ταξικού κριτηρίου και της αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης των εργαζομένων.