Ολοι ασφαλώς θυμόμαστε τις δηλώσεις των κυβερνητικών παραγόντων αμέσως μετά τον καταστροφικό σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999 στην Αθήνα που άφησε πίσω του 138 νεκρούς. «Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο», έλεγαν όλοι αυτοί και υπόσχονταν μετά παρρησίας «τιμωρία των ενόχων», «πλήρη δικαίωση των νεκρών και αποζημίωση των συγγενών τους»...

Εντεκα, λοιπόν, χρόνια μετά καμία απολύτως από τις υποσχέσεις αυτές δεν τηρήθηκε. Η αστική Δικαιοσύνη ουσιαστικά αποφάσισε ότι υπάρχει έγκλημα χωρίς θύτη και άφησε ατιμώρητους τους ενόχους. Ακόμη, όμως, και οι ελάχιστες αποζημιώσεις που επιδίκασε το Εφετείο για τις χήρες και τα ορφανά μερικών από τους 39 νεκρούς που θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια της «Ρικομέξ», μαθαίνουμε τώρα ότι και αυτές έχουν μπλοκαριστεί από τις τράπεζες, οι οποίες έχουν προσφύγει στον Αρειο Πάγο υποστηρίζοντας ότι πρώτα πρέπει να πληρωθούν αυτές για διάφορες απαιτήσεις που έχουν και μετά να ακολουθήσουν οι συγγενείς των θυμάτων!..

Κι όλα αυτά βέβαια τα παρακολουθούν παγερά αδιάφορες οι αλλεπάλληλες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι οποίες όχι μόνο δεν έκαναν τίποτε για τη «δικαίωση των νεκρών», αλλά, ακόμη χειρότερα: Αρνούνται επίμονα να εφαρμόσουν ουσιαστικά μέτρα για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, οδηγώντας σε νέα εκατόμβη νεκρών σε περίπτωση νέου μεγάλου σεισμού. Πρόκειται ασφαλώς για μια εγκληματική πολιτική, που μόνο ο λαός μπορεί και πρέπει να την ανατρέψει.