Το πρωί της 2 Οκτώβρη 1965 οι δρόμοι της Τζακάρτα, της πρωτεύουσας της Ινδονησίας, κατακλύζονται από στρατιωτικά αποσπάσματα που εκτελούν περιπολίες, για να συλλάβουν και να οδηγήσουν στις φυλακές στασιαστές, ύστερα από την αποτυχημένη, αιματηρή απόπειρα πραξικοπήματος της προηγούμενης νύχτας. Η απόπειρα είχε οργανωθεί από το διοικητή της Προεδρικής Φρουράς αντισυνταγματάρχη Αντάνγκ. Σε ένα μήνυμά του, από το ραδιόφωνο των στασιαστών, ο Αντάνγκ ισχυρίζεται ότι το υπό την ηγεσία του κίνημα αναγκάστηκε να καταλάβει την εξουσία, γιατί βρισκόταν σε εξέλιξη συνωμοσία της CIA και στρατηγών, με στόχο την ανατροπή του νόμιμου Προέδρου Σουκάρνο.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στη συντριβή των κινηματιών παίζει ο στρατηγός Σουχάρτο, ο οποίος προβάλλει πλέον ως ο ισχυρός άνδρας της Ινδονησίας, παραμερίζοντας τον Σουκάρνο.

Οι υποψίες για την οργάνωση του πραξικοπήματος πέφτουν στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδονησίας, το οποίο, χάρη στον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον αντιαποικιακό αγώνα, την εκλογική του δύναμη και την ισχυρή του οργάνωση, παίζει σημαντικό ρόλο στη δημόσια ζωή και ασκεί επιρροή στην πολιτική του Σουκάρνο. Ομως, την περίοδο εκείνη, η ηγεσία του ΚΚΙ είχε υιοθετήσει σειρά αριστερίστικων και τυχοδιωκτικών θέσεων, ακολουθώντας την πολιτική του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Με την πολιτική αυτή η ηγεσία του ΚΚΙ απομονώθηκε σταδιακά από τα πλατύτερα λαϊκά στρώματα και έπεσε στην παγίδα των Αμερικανών που περίμεναν την αφορμή, για να εγκαθιδρύσουν την κυριαρχία τους στην Ινδονησία και να εξοντώσουν τους κομμουνιστές.

Υπό την καθοδήγηση, λοιπόν, του Σουχάρτο και με την ανοχή των Αγγλων και των Αμερικανών συμβούλων του, θα ξεκινήσει μια απερίγραπτη σφαγή των κομμουνιστών που θα κρατήσει μήνες. Το αποκορύφωμα αυτού του μακελειού ήταν στις 29 Δεκέμβρη 1965.

Τα μέλη του ΚΚΙ και της νεολαίας του, «Πεμούντα Ρακτζάν», συλλαμβάνονται κατά δεκάδες από το στρατό και οδηγούνται στις φυλακές. Σε όλη την Ινδονησία κομμουνιστές εκτελούνται εν ψυχρώ από στρατιώτες ή λιντσάρονται από μουσουλμάνους, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις βασανίζονται ή καίγονται ζωντανοί μέσα στις λέσχες τους. Ο Σουκάρνο θα αποκαλύψει ότι μόλις την επομένη του πραξικοπήματος εκτελέστηκαν 87.000 κομμουνιστές, ενώ ο τελικός απολογισμός του πογκρόμ είναι εφιαλτικός: Πάνω από ένα εκατομμύριο νεκροί!