Ο αγώνας τώρα ...δικαιώνεται για τη «Δημοκρατική Αριστερά», που δεν μπορούσε χτες να κρύψει τη χαρά της για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας εξέδωσε το πρώτο πενταετές ομόλογο, το οποίο μάλιστα «σημείωσε εντυπωσιακή επιτυχία αντλώντας με άνεση από τις αγορές 5 δισ. ευρώ με εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο, 2,89%». Σε ανακοίνωσή της επαίρεται ότι επήλθε «δικαίωση του σταθερού προσανατολισμού της ΔΗΜΑΡ υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγων» και δεν παραλείπει, βεβαίως, να προτρέψει την ΕΕ «να προωθήσει το ταχύτερο την κοινή οικονομική και δημοκρατική πολιτική διακυβέρνηση».

Γιατί, όμως, χαίρεται και κραυγάζει η «Δημοκρατική Αριστερά»; Μήπως θα γευτούν κανένα ψίχουλο αυτής της ...συγκλονιστικής επιτυχίας οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας; Μήπως απ' τα 5 δισ. ευρώ που αντλήθηκαν αναλογεί κάνα μερίδιο, έστω μικρό, στον ελληνικό λαό; Ρητορικά τα ερωτήματα καθώς και οι πέτρες γνωρίζουν την απάντηση. Οι μόνοι που έχουν λόγο να χαίρονται και να πανηγυρίζουν είναι αυτοί που θα βάλουν στο χέρι τα δισεκατομμύρια, για να τα αθροίσουν στα πολλά άλλα δισ. που έχουν αρπάξει απ' το λαό. Δηλαδή, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι κλπ. Η χαρά τους είναι προφανώς διπλή χαρά για τη «Δημοκρατική Αριστερά». Ας βγάλει ο λαός συμπεράσματα για όσους του παρουσιάζονται και σαν ...αριστεροί.