Την ώραπου δυνάμεις του ΠΑΜΕ έκλειναν άλλο ένα δουλεμπορικό μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας και καλούσαν τους μετανάστες να συσπειρωθούν στα ταξικά σωματεία, να παλέψουν μαζί με τους ντόπιους εργάτες ενάντια στον κοινό τους αντίπαλο, οι κάμερες «έκπληκτες» ανακάλυπταν τη Νομική.

Αυτό που εμφανίστηκε σαν «έκπληξη» αποδείχτηκε γρήγορα ότι ήταν μια καλά σχεδιασμένη από καιρό επιχείρηση, την πραγματική στόχευση της οποίας μένει να δούμε προσεχώς.

Το σίγουροείναι πως το ΚΚΕ εξαρχής είδε και στη Νομική αυτό που η ανάλυση της ταξικής πραγματικότητας επιβάλλει: Εργάτες - πρόσφυγες, θύματα στυγνής εκμετάλλευσης, διωγμένους από χώρες που ο ιμπεριαλισμός οργώνει.

Το ΚΚΕ έκανε το αυτονόητο: Εδειξε το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν όσοι νοιάζονται πράγματι για τα συμφέροντα των μεταναστών. Εντοπίζοντας και τις ευθύνες όσων στην πράξη προσφέρουν κακές υπηρεσίες στους μετανάστες και αντικειμενικά ανοίγουν δρόμο για ένταση της καταστολής.

Οταν πιάστηκαν στα πράσαδιάφοροι που έχουν βάλει την υπογραφή τους στο έγκλημα, αυτοί που στήριζαν και στηρίζουν τον ιμπεριαλισμό προσπάθησαν με περίπου άναρθρες κραυγές να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και πάνω στη βιασύνη τους να χτυπήσουν το ΚΚΕ, τους ξέφυγε: «καλύτερα μια μηδενιστική αριστερά» έγραψε ένας απ' αυτούς. Θυμίζοντας την άλλη περίφημη δήλωσή τους για ένα κίνημα με σήμα τη σπασμένη βιτρίνα και το μπουκάλι.

Σαν έτοιμοι από καιρό και οι αστοί αναλυτές σπεύδουν να μιλήσουν για «νέο Δεκέμβρη» με όρους αυτοεκπληρούμενης προφητείας.

Πρόκειταιγια ένα επικίνδυνο παιχνίδι με τη φωτιά, για το οποίο δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη: Οποιο κι αν είναι το στρατηγικό σχέδιο που υπηρετείται από την «επιχείρηση Νομική», στόχος είναι το εργατικό κίνημα.

Δεν ξέρουμε τι «χρώμα» θα δώσουν στις εξελίξεις οι υπηρεσίες που βαπτίζουν με διάφορα χρώματα τις επιχειρήσεις τους (το «γιασεμί» το κατοχύρωσαν για τις εξελίξεις στη βόρεια Αφρική...).

Το σίγουροείναι πως ανεξάρτητα από τους σχεδιασμούς όσων θέλουν την εργατική τάξη υποταγμένη, το εργατικό κίνημα έχει μπροστά του έναν μεγάλο αγώνα από τον οποίο δεν πρέπει στιγμή να αποσπάσει την προσοχή του. Την πανεργατική απεργία, υπέρ της οποίας προστίθενται καθημερινά και νέα στοιχεία.

Χτεσινά τα τελευταία νέα: Στην καθημερινότητα των ανθρώπων της δουλειάς προστίθενται το ένα μετά το άλλο βάρη, την ίδια ώρα που για το κεφάλαιο έρχονται και νέα προνόμια.

Ο πληθυσμός των νησιώνέμαθε ότι πρέπει να περιορίσει τις μετακινήσεις του. Αλλιώς θα πληρώσει επιπλέον κεφαλικό φόρο - εισιτήριο το λένε - για να γίνουν πιο πλούσιες οι ναυτιλιακές εταιρείες.

Οσοι περιμένουν να πάρουν τη σύνταξή τους έμαθαν ότι εκτός από όσα ήδη έχουν χάσει θα χάσουν και τις επικουρικές, ενώ σφαγή περιμένει και τις αναπηρικές.

Ας προστεθούνκι αυτά τα νέα, στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών που αυξάνονται, στα διόδια που επιβάλλονται παντού, στο πεντάευρο χαράτσι για όσους πάνε στο νοσοκομεία, στα διαρκώς αυξανόμενα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς και βεβαίως στους παγωμένους μισθούς, που πλέον νόμιμα και θα μειώνονται.

Η πολιτική που εφαρμόζεται για το χτύπημα της εργατική τάξης χτυπά καθημερινά όλα τα λαϊκά στρώματα. Που αναζητώντας τρόπο να οργανώσουν την αντίστασή τους αποκτούν συνείδηση πως απέναντι στο ενιαίο μέτωπο των δυνάμεων του κεφαλαίου είναι μονόδρομος η δική τους ενιαία πάλη.

Σ' αυτόν το δρόμοκανένα εμπόδιο να μην επιτραπεί να μπει.