Η οργάνωση των αγώνων και η αντεπίθεση η μόνη διέξοδος και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο

Κατά τη χτεσινή συνάντηση της ηγεσίας του υπουργείου Εσωτερικών με τη διοίκηση της ΑΔΕΔΥ ο υπουργός Γ. Ραγκούσης, με πρόσχημα την εξυπηρέτηση του πολίτη, έθεσε ευθέως ζήτημα κατάργησης του σημερινού ωραρίου λειτουργίας των υπηρεσιών του Δημοσίου με αύξηση των ωρών εργασίας από τις 37,5 που είναι σήμερα στις 40, τη στιγμή που η τεχνολογική εξέλιξη έχει επιφέρει σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας και έχει καταστήσει υπερώριμο το αίτημα του εργατικού κινήματος για «7ωρο - 35ωρο - πενθήμερο».

Ακόμη, ζήτησε από τους συνδικαλιστές να προσδιορίσουν από κοινού και να καθιερώσουν την απογευματινή λειτουργία ορισμένων - νευραλγικών όπως είπε - υπηρεσιών χωρίς όμως διακεκομμένο ωράριο. «Είναι η ώρα οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στη δημόσια διοίκηση να κάνουν και δικούς τους στόχους αυτούς τους μεγάλους στόχους που έχουν να κάνουν με την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών», δήλωσε, μετά τη συνάντηση, στους δημοσιογράφους ο υπουργός. Επίσης από μέρος του υπουργείου ξεκαθαρίστηκε ότι η αύξηση των ωρών εργασίας δε θα συνοδεύεται με αύξηση του μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ ο Γ. Ραγκούσης, εμμέσως πλην σαφώς, προσπάθησε να αντιπαραθέσει το ωράριο που ισχύει στο Δημόσιο με αυτό που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα, υπογραμμίζοντας με νόημα ότι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δουλεύουν 8ωρο. Ακόμη ξεκαθάρισε - πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει πάρει τις αποφάσεις της - ότι οι αλλαγές αυτές αναφορικά με το ωράριο και την απογευματινή λειτουργία υπηρεσιών θα εφαρμοστούν από τον Οκτώβρη ώστε να μην ανατραπεί ο σημερινός οικογενειακός προγραμματισμός των εργαζομένων.

Στη χτεσινή συνάντηση με την ΑΔΕΔΥ η ηγεσία του ΥΠΕΣ αναφέρθηκε στο ζήτημα του νέου μισθολογίου στο Δημόσιο το οποίο θα είναι έτοιμο σε ένα με ενάμιση μήνα. Η κυβέρνηση κατά τον Γ. Ραγκούση δεν επιδιώκει με το νέο μισθολόγιο να μειώσει το μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο αλλά να θεσπίσει, όπως είπε, ένα «δίκαιο μισθολόγιο» το οποίο δήθεν θα επιφέρει και άρση των σημερινών μισθολογικών ανισοτήτων. Στην πραγματικότητα όμως - κάτι που ο υπουργός δεν το αρνήθηκε - θα υπάρξει μείωση των μισθών για τους δημοσίους υπαλλήλους που θα χαρακτηριστούν «υψηλόμισθοι», δηλαδή μια εξισορρόπηση προς τα κάτω, ενώ η αύξηση των ωρών εργασίας χωρίς αποζημίωση επιφέρει από μόνη της μισθολογική συρρίκνωση για όλους. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο υπουργός απέφυγε να διευκρινίσει από πού θα προκύψουν - αν όχι από μείωση των μισθών - οι εξοικονομήσεις των 2,7 δισ. ευρώ στο μισθολογικό κόστος του Δημοσίου που προβλέπει το μνημόνιο. Αρκέστηκε μόνο σε γενικές αναφορές περί εξοικονομήσεων που προκύπτουν από την απόλυση των εργαζόμενων STAGE και από τη μείωση των συμβασιούχων που εργάζονται στο Δημόσιο. Μόνο που αυτές οι εξοικονομήσεις απέχουν πολύ από τους στόχους του μνημονίου.