-- Ηθελα να ρωτήσω πάνω σε αυτό που αναφέρατε στο τέλος, αν αυτή η απαλλαγή της κριτικής ενίοτε προς τα δύο τα μεγάλα κόμματα και ενδεχομένως η ενίσχυση άλλων κομμάτων, προετοιμάζει το έδαφος για κάποιο άλλο καθεστώς διακυβέρνησης της χώρας. Οπως το θέμα της συγκυβέρνησης με κάποια κόμματα που κάποιοι τα βλέπουν πρόθυμα και προς την κυβερνητική πολιτική.

-- Γίνεται εργώδης προσπάθεια να διασωθεί το πολιτικό σύστημα με την μεταμφίεσή του. Κατ' αρχήν καταλαβαίνουμε ότι σήμερα μια μονοκομματική κυβέρνηση για να πάρει τέτοια βάρβαρα μέτρα είναι δύσκολο και πρέπει να έχει μία κυβέρνηση συνεργασίας. Και να το πούμε καθαρά, εννοείται η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και από κει και πέρα να προσεγγιστούν και άλλα κόμματα, αλλά θέλουν αυτά τα δύο μεγάλα κόμματα για τη σιγουριά μιας ισχύς και να μην έχουν μια αντιπολίτευση ποσοτικά μεγάλη. Αυτό θέλουν.

Τώρα υπάρχουν και σχολές σκέψης που λένε: Τεχνοκράτες. Δηλαδή οι τεχνοκράτες δεν θα έπαιρναν πολιτικά μέτρα; Τι είναι οι τεχνοκράτες, τεχνοκρατικό είναι το πρόβλημα; Τα ίδια μέτρα που θα πάρει ο πολιτικός θα πάρουν και οι τεχνοκράτες. Ενδεχομένως ο τεχνοκράτης δεν πιέζεται με τον σταυρό ή δεν πιέζεται με την κομματική οργάνωση βάσης. Μετά λένε μεικτή κυβέρνηση.

Είναι μια ιστορική ευκαιρία σήμερα ο λαός να απορρίψει την μεταμφίεση του πολιτικού συστήματος και ιστορική ευκαιρία σήμερα για πολλούς εργαζόμενους είναι να συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ. Και το λέω ιστορική όχι για τα μεγάλα λόγια, τέτοιες ευκαιρίες θα έρθουν και στο μέλλον. Ιστορική όμως με την έννοια ότι είμαστε στην εξέλιξη μιας κρίσης που ενδεχομένως δεν έχει κορυφωθεί ακόμα. Και μια κρίση δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά τη μισή ευρωζώνη και πραγματικά είναι μια ιστορική ευκαιρία σήμερα. Δεν υπάρχει άλλη εγγύηση. Ολες οι άλλες παραλλαγές που αφήνουν το πεδίο της οικονομίας στην ουσία απείραχτο και ασχολούνται με τα πολιτικά τερτίπια δεν πρόκειται να δώσουν πραγματική διέξοδο.