Δώδεκα «μοχλούς» ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας παρουσίασε χτες η Κομισιόν, στο πλαίσιο της αποτελεσματικότερης εφαρμογής των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων της «Στρατηγικής 2020», της Ανακοίνωσης της Κομισιόν για «μια πράξη για την ενιαία αγορά» και της ενίσχυσης των «αρχών» για την ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, υπηρεσιών, κεφαλαίων και εργαζομένων στο πλαίσιο της ΕΕ.

Οπως σημειώνεται στη σχετική ανακοίνωση της Κομισιόν, οι στόχοι της «στρατηγικής 2020» «μπορούν να επιτευχθούν μόνο αν η ΕΕ και τα κράτη - μέλη υλοποιήσουν επείγουσες δομικές μεταρρυθμίσεις. Η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί σε εκείνα τα μέτρα που είναι πιθανότερο να ενισχύσουν την ανάπτυξη και την απασχόληση». Στο πλαίσιο αυτό, η Κομισιόν δεσμεύεται ότι εντός του 2011 θα καταθέσει συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις για κάθε μια «δράση - κλειδί», ώστε να ολοκληρωθεί η συμφωνία στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο μέχρι το τέλος του 2012.

Μέσα από τους «12 μοχλούς», η Κομισιόν χαράσσει προτεραιότητες που θα διευκολύνουν τις επενδύσεις των μονοπωλίων από το ένα κράτος - μέλος στο άλλο, από τον ένα τομέα στον άλλο, με κριτήριο, βέβαια, την αύξηση της κερδοφορίας τους. Πιο συγκεκριμένα, η Κομισιόν μιλάει για διευκόλυνση της χρηματοδότησης των 21 εκατ. μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην ΕΕ, μέσω «χάραξης νομοθεσίας που θα διευκολύνει τα "κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου" (Venture capital funds) που έχουν ιδρυθεί σε ένα κράτος - μέλος να επενδύουν ελεύθερα σε οποιοδήποτε άλλο κράτος - μέλος, χωρίς εμπόδια και επιπλέον προϋποθέσεις».

Παράλληλα, θέτει ως προτεραιότητα την ενίσχυση των δικτύων μεταφορών, ενέργειας και ηλεκτρονικών επικοινωνιών, κλάδοι στους οποίους κυριαρχούν και δραστηριοποιούνται οι μεγάλες μονοπωλιακές ενώσεις, ομολογώντας μάλιστα με κυνισμό ότι «οι αποτελεσματικές υποδομές ενισχύουν τη γρήγορη κίνηση εργαζομένων, εμπορευμάτων και διαφόρων τύπων ενέργειας και δεδομένων με ένα λογικό κόστος».

Στην κατεύθυνση της διεύρυνσης των πεδίων κερδοφορίας των μονοπωλίων, η Κομισιόν θέτει ως στόχο την ενίσχυση της λεγόμενης «κοινωνικής επιχειρηματικότητας», την ανάπτυξη μιας ψηφιακής ενιαίας αγοράς και την αναθεώρηση της οδηγίας για τη φορολογία της ενέργειας, μέτρα που διευκολύνουν τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίων και παραδίδουν στο κεφάλαιο τομείς της Πρόνοιας. Παράλληλα, στο πλαίσιο της περιβόητης φιλολογίας περί «υγιούς ανταγωνισμού», μιλάει για διευκόλυνση της σύναψης δημοσίων συμβάσεων με επιχειρήσεις που εδρεύουν σε άλλα κράτη - μέλη, με υπόβαθρο και την οδηγία Μπολκεστάιν.

Για την αύξηση της κινητικότητας των εργαζομένων, η Κομισιόν επαναλαμβάνει την ανάγκη για «εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας του συστήματος αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων», της πλήρους αποσύνδεσης δηλαδή των σπουδών από τα επαγγελματικά δικαιώματα και την υποβάθμιση της εκπαίδευσης σε κατάρτιση, προκειμένου οι επιχειρήσεις να έχουν ανεξάντλητα το εργατικό δυναμικό που απαιτεί κάθε φορά η άναρχη καπιταλιστική παραγωγή. Ομοίως, η Κομισιόν μιλάει για περισσότερη «κοινωνική συνοχή», υπό το φόβο πιο ριζοσπαστικών λαϊκών αντιδράσεων και εμβάθυνσης της απόλυτης και σχετικής φτώχειας.