Δεν είμαστε απόμαχοι. Οσο στεκόμαστε όρθιοι οφείλουμε να έχουμε λόγο και να παρεμβαίνουμε στη ζωή αυτού του τόπου. Την πεποίθησή τους αυτή δήλωσαν τα μέλη του Συλλόγου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αγωνιστών 1967-1974, με αφορμή το κόψιμο της πρωτοχρονιάτικης πίτας του συλλόγου, την Κυριακή το πρωί, στο ξενοδοχείο «Παρκ».

Οι άνθρωποι αυτοί που αγωνίστηκαν εναντίον της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας, εμπνεόμενοι από όλες τις δημοκρατικές παραδόσεις του λαού μας, κάθε άλλο παρά απόμαχοι θα μπορούσαν να ήταν. Κι ούτε βεβαίως περιμένουν μόνο εκδηλώσεις σαν και την προχτεσινή για να δηλώσουν «παρών».

Η δήλωση του προέδρου του Συνδέσμου, Μιχ. Βαρδάνη, ήταν άλλωστε ξεκάθαρη: «Δεν πρέπει να είμαστε σύνδεσμος "σφραγίδα" επετειακών εκδηλώσεων, όσο στεκόμαστε όρθιοι. Δε μας το επιτρέπει η αγωνιστική μας κουλτούρα, που την έχει όσο ποτέ ανάγκη η κοινωνία μας».

Μπορούσε κανείς να το διακρίνει αυτό, κοιτώντας τα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων και αναγνωρίζοντας αγωνιστές που δεν απουσιάζουν από το κίνημα, από τους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι.

«Ο αιώνας που πέρασε, ανέφερε ο Μιχ. Βαρδάνης, άρχισε με πολέμους και έμελλε να κλείσει με τον πιο τραγικό τρόπο στον ίδιο πολιτικογεωγραφικό χώρο, στα πολυβασανισμένα Βαλκάνια, με μια άδικη, παράνομη, βάρβαρη και βρώμικη ευρωατλαντική από αέρος εισβολή σε βάρος της χώρας και των λαών της Γιουγκοσλαβίας, που κράτησε 78 μέρες, με τη σύμφωνη γνώμη των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ. Οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας βομβαρδίστηκαν με βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου και καταδικάστηκαν για αιώνες να αναπνέουν και καταπίνουν το θάνατο».

Στη συνέχεια ο Μ. Βαρδάνης ευχήθηκε το 2001 να είναι χρόνος ειρήνης με πιο στέρεη δημοκρατία και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη και ακολούθησε το κόψιμο της πίτας.

Ξεχωριστή στιγμή της εκδήλωσης, όταν στο κόψιμο της πίτας ένα κομμάτι αφιερώθηκε στον πρωτομάρτυρα Ελλή, στον Μανδηλαρά, στον Παναγούλη και στις οικογένειες των θυμάτων της Χούντας.