Ο πρόεδρος της ΝΔ, από τη Θεσσαλονίκη, προσπάθησε να παρουσιάσει εαυτόν και το κόμμα του ως καλύτερο διαχειριστή του συστήματος, που μπορεί να «εγγυηθεί την ανάπτυξη». Φυσικά ο όρος ανάπτυξη, όπως χρησιμοποιείται άλλωστε και από το έτερο κόμμα της αστικής τάξης, το ΠΑΣΟΚ, έχει ένα και μόνο περιεχόμενο. Ανάπτυξη που θα εξασφαλίσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, ώστε να ξεπεράσει την καπιταλιστική κρίση με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες ρίχνοντας τα βάρη στα λαϊκά στρώματα. Ενδεικτικό πέρα των άλλων, περί δήθεν άλλου «μείγματος πολιτικής» είναι και το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο Αντώνης Σαμαράς για να περιγράψει μια χώρα που η αστική κυβέρνηση τα καταφέρνει καλύτερα στο δρόμο της... ανάπτυξης, γιατί έχει πολύ χαμηλή φορολογία των επιχειρήσεων. Η χώρα αυτή είναι η Ουγγαρία. Μια χώρα όπου, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και την καπιταλιστική παλινόρθωση, ο λαός της έχει δει ραγδαία επιδείνωση της ζωής του, με ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, με πέρασμα της λαϊκής περιουσίας στο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο. Να λοιπόν τι θαυμάζει ο Σαμαράς: Στη χώρα αυτή έχουν περικοπεί οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, έχουν απολυθεί χιλιάδες δημοτικοί υπάλληλοι, έχουν αυξηθεί τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, έχουν μειωθεί κατά 10% τα επιδόματα ασθενείας και αναπηρίας. Τελευταίο «φρούτο», που προφανώς θεωρείται σπουδαίο αναπτυξιακό μέτρο για το κεφάλαιο, είναι ο νέος Εργατικός Κώδικας, που προωθείται και προβλέπει ευκολία απολύσεων, κατάργηση της προστασίας εργαζομένων που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση, απολύσεις ακόμα και εγκύων, μείωση αμοιβών υπερωριών ή απόδοσή τους σε ρεπό, μείωση των ημερών άδειας, μικρότερες αποζημιώσεις για απόλυση, χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης. Αυτή την ανάπτυξη ευαγγελίζεται η ΝΔ και βέβαια μαζί με το ΠΑΣΟΚ, προσπαθούν να την εφαρμόσουν. Βεβαίως στην Ελλάδα υπάρχει ταξικό εργατικό κίνημα, λαϊκές συσπειρώσεις που θέτουν εμπόδια και αυτό το μετράνε.