Η διοίκηση του ΙΚΑ επιχειρεί να δικαιολογήσει το κλείσιμο των παραρτημάτων, «ως σχέδιο αναδιοργάνωσης», επικαλούμενη ότι εξέλιπαν οι λόγοι που δημιουργήθηκαν, ότι σε αυτά εργάζονται ελάχιστοι υπάλληλοι (1 έως 3), με αποτέλεσμα να μην είναι λειτουργικά, ακόμα και ότι παρέχουν χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες. Με δυο λόγια, όπως και η κυβέρνηση, ακολουθεί τη λογική «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». Αντί τα παραρτήματα να ενισχυθούν με προσωπικό, καταργούνται.

Αλλωστε, το ίδιο το ΙΚΑ, όταν μιλάει για την «κρίσιμη δημοσιονομική κατάσταση» και πως κινείται «προς την κατεύθυνση της ενοποιημένης εξυπηρέτησης των πολιτών με χαμηλό κόστος...» στην ουσία ομολογεί ότι κριτήριο δεν είναι οι ανάγκες των ασφαλισμένων, αλλά τα οικονομικά που επιτυγχάνονται μέσα από τη συρρίκνωση πάσης φύσεως κοινωνικών και ασφαλιστικών υπηρεσιών. Και επειδή τα περισσότερα από τα παραρτήματα του ΙΚΑ βρίσκονται σε απομακρυσμένες και αγροτικές περιοχές, είναι σίγουρο ότι οι ασφαλισμένοι του Ταμείου, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, θα αντιμετωπίσουν ακόμα περισσότερα προβλήματα στην εξυπηρέτησή τους, σε ζητήματα ασφάλισης και παροχές Υγείας. Αραγε μπορούν να κατανοήσουν στο ΔΣ του ΙΚΑ τι σημαίνει για κάποιον ηλικιωμένο συνταξιούχο η αναγκαστική μετακίνηση σε μεγάλη απόσταση, πολλές φορές μόνο για κάποιο χαρτί; Και τα παραπάνω προβλήματα έρχονται να προστεθούν σε αυτά που προκαλεί η αντεργατική πολιτική με το κόψιμο των συντάξεων και τη χειροτέρευση των παροχών Υγείας.