Μόνο οργή και αγανάχτηση προκαλεί η προπαγάνδα που διακινούν ειδικά τις τελευταίες μέρες τα κυβερνητικά στελέχη, στην προσπάθειά τους να πείσουν για την ορθότητα των πολιτικών τους επιλογών, να μετρούν, δηλαδή, τα πάντα με βάση τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών ομίλων.

Σε αυτό το πλαίσιο προφανώς ο υφυπουργός Ρόβλιας είπε προχτές το βράδυ σε τηλεοπτική εκπομπή ότι οι αποφάσεις της ΕΕ και της κυβέρνησης για το «κούρεμα» του κρατικού χρέους «μόνο αισιοδοξία και προοπτική μπορεί να δώσει στον Ελληνα πολίτη».

Εντάξει, μέλος της κυβέρνησης είναι ο τύπος και ως εκ τούτου προπαγανδίζει την κυβερνητική πολιτική. Από το σημείο όμως αυτό, μέχρι να μας καλεί σχεδόν να πανηγυρίσουμε, υπάρχει άβυσσος.

Οταν είναι βέβαιο ότι το «κούρεμα» θα συνοδευτεί από νέες δέσμες μέτρων κατά των εργαζομένων, νέο χτύπημα των μισθών, κατάργηση των κατώτατων αμοιβών, νέες αντιδραστικές επεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό, ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, είναι διαστροφή να υποστηρίζει κάποιος ότι όλα αυτά γεννούν αισιοδοξία και καλές προοπτικές.

Οι άνθρωποι, φαίνεται πως πιστεύουν ότι ακόμα και σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά την κήρυξη του πολέμου σε βάρος των εργαζομένων, μπορούν με τη δημοκοπία και τις αερολογίες να κοροϊδέψουν και να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Τα πράγματα όμως δεν είναι πλέον έτσι. Ας είναι σίγουροι ότι όλο και πιο μαζικά οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν όχι μόνο τον αντιδραστικό χαρακτήρα της πολιτικής τους, αλλά και το μέγεθος του προσωπικού θράσους που κουβαλάει ο καθένας τους, όταν επιδεικνύουν τέτοια περιφρόνηση στα προβλήματα του λαού, προβλήματα που δημιουργούν και αναπαράγουν αυτοί και η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν.