Είναι αλήθεια πως η νομοθεσία γύρω από την έμμεση διαφήμιση είναι πολύ σχετική με πάρα πολλά «παράθυρα». «Παράθυρα» απ' όπου μπουκάρουν ξαφνικά στις τηλεοπτικές ειδήσεις, στα σίριαλ, στις ενημερωτικές εκπομπές, γενικά σε όλο το πρόγραμμα, διάφορα καταναλωτικά προϊόντα και υπηρεσίες για πούλημα. Ενσωματωμένα με τη μορφή της είδησης, ή με τη γνωστή μέθοδο της προπαγάνδας του τρόπου ζωής, γλιστράνε σαν διαρρήκτες στους τοίχους της όποιας νομοθεσίας και βρίσκονται ξαφνικά στο μυαλό του καταναλωτή-θεατή, που έχει κουραστεί και αντιδρά στην πολύ άμεση διαφήμιση και δεν είναι εύκολο πλέον να τη «χωνέψει».

Με αυτή τη μέθοδο, για παράδειγμα ένας Κρητικός, που ισχυρίζεται σε μια πρωινή ενημερωτική εκπομπή πως δεν του χωρούσε η παραδοσιακή βράκα και μετά από κάποιες επισκέψεις στα τάδε ινστιτούτα αδυνατίσματος, άρχισε να του... χωράει, δεν κάνει διαφήμιση. Αν ακούγεται υπερβολικό το παράδειγμα είναι πραγματικό και είναι απ' αυτά που απασχόλησαν πριν λίγο καιρό το ΕΣΡ. Το άλλοθι και σε αυτή την περίπτωση ήταν πως... δεν υπήρχε απόδειξη είσπραξης χρημάτων. Ανάλογες είναι και πολλές άλλες ολοφάνερες περιπτώσεις.

Το ζήτημα είναι ότι ακόμα και αυτή η «δεδομένη» ασυδοσία φαίνεται «συγκρατημένη» μπροστά στην προσπάθεια να στρεβλωθεί μια σκληρή μορφή εκμετάλλευσης εργαζομένου. Ετσι, δύο τηλεοπτικά κανάλια ανέλαβαν εργολαβικά, το Σαββατοκύριακο, να περάσουν μέσα από τα δελτία ειδήσεων την «ευτυχία» εργαζόμενου και καταναλωτή από το γεγονός ότι σε κάποια αλυσίδα σούπερ μάρκετ κάποιες κοπέλες θα βγάζουν το μεροκάματό τους - αληθεύει πως είναι 80.000 δραχμές το μήνα; - καβάλα στα πατίνια.

Πόσα «χαζοχαρούμενα» δεν ακούστηκαν... Οτι είναι... πρόοδος αφού «συνηθίζεται τόσο στην Αμερική όσο και εις τας Ευρώπας»... Οτι είναι «καλή άσκηση»... Οτι είναι «όμορφη εικόνα»... Οτι «εξυπηρετεί τις ανάγκες του πελάτη»... Μόνο που δε μας είπαν να στείλουμε τα παιδιά μας έγκαιρα από τώρα να μάθουν πατίνι μη τυχόν και χάσουν την καριέρα του «να τους γίνεται η ζωή πατίνι...».

Φυσικά, δε φταίνε οι εργαζόμενοι, που για να εξασφαλίσουν τη συνέχεια του ψωμιού που βγάζουν έλεγαν απέξω το ποίημα που τους είχαν ετοιμάσει. Φταίνε αυτοί που ετοίμασαν το ποίημα και αυτοί που ανέλαβαν να το παρουσιάσουν «αθώα» σαν είδηση, αγνοώντας τις θέσεις των οργανωμένων φορέων των εργαζομένων, καθώς και τη σχετική Ερώτηση που έχουν υποβάλει οι βουλευτές του ΚΚΕ μόλις λίγες μέρες πριν. Αν αυτό δεν είναι έμμεση διαφήμιση, τότε τι είναι;

Ας δοκιμάσει κανένας από αυτούς τους διευθυντές ειδήσεων, που επέβαλε αυτά τα «ρεπορτάζ», να περιφέρεται για καμιά βδομάδα τις ατέλειωτες και εξαντλητικές ώρες της δουλιάς καβάλα στα πατίνια και τότε να βγει ο ίδιος να μας πει πόσο πραγματικά «ευτυχισμένος» θα νιώθει... Πόσες ώρες θα κοιμάται; Τι θα τρώει; Πόσο ο λεγόμενος «ελεύθερος» θα είναι «ελεύθερος χρόνος»...