Οι οδυνηρές συνέπειες για ασφαλισμένους και συνταξιούχους, της σκληρής αντιασφαλιστικής πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύονται και μέσα από τη σχετική μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, βασικά συμπεράσματα της οποίας παρουσιάστηκαν χτες, μετά την ολοκλήρωση της Ολομέλειας της διοίκησης της Συνομοσπονδίας. Η μελέτη συντάχθηκε από ειδική επιστημονική επιτροπή με επικεφαλής τον επιστημονικό διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας Σ. Ρομπόλη και τον επιστημονικό συνεργάτης του ΙΝΕ Γ. Ρωμανιά.

Τα συμπεράσματα που παρουσιάστηκαν είναι γενικά και περιγραφικά σε πολλές περιπτώσεις, όπως το ζήτημα του τζογαρίσματος των αποθεματικών στο Χρηματιστήριο, ενώ δεν αποφεύγει να αναπαράγει τον ισχυρισμό και την εικόνα που καλλιεργεί σκόπιμα η κυβέρνηση για τα τεράστια ελλείμματα του συστήματος. Μια αναπαραγωγή που φέρνει τη σφραγίδα της γενικότερης τακτικής της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Προφανώς γι' αυτό, απουσιάζει από τη μελέτη και το δεδομένο ότι λύση στα προβλήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης μπορεί να φέρει μόνο ο οργανωμένος αγώνας των εργαζομένων.

Ωστόσο, υπάρχουν και ενδιαφέροντα στοιχεία, που επιβεβαιώνουν προτάσεις και απόψεις που έχουν διατυπώσει στα συνδικαλιστικά όργανα οι ταξικές δυνάμεις, όπως: Το 70% των συντάξεων του ΙΚΑ βρίσκεται στα κατώτερα όρια - το ΠΑΜΕ έχει προτείνει να αυξηθεί η κατώτερη σύνταξη στις 220 χιλ. δραχμές - ενώ ιδιαίτερη σημασία έχει και το εξής στοιχείο: Το επίπεδο αναπλήρωσης του συντάξιμου μισθού - από τη σύνταξη - φτάνει σήμερα μόλις το 44%! Με λίγα λόγια οι συντάξεις απαξιώνονται όλο και περισσότερο, παρά τις δημαγωγικές και ψευδείς κυβερνητικές θέσεις ότι η κατώτερη σύνταξη βρίσκεται στο... 80% του κατώτερου μεροκάματου. Επιπλέον, το μέσο ύψος - προ φόρων - των συντάξεων του ιδιωτικού τομέα (με τον υπολογισμό και των συντάξεων των ΔΕΚΟ και των Τραπεζών) φτάνει τις 180 χιλ. δραχμές, ενώ την ίδια στιγμή το όριο φτώχειας στην Ελλάδα βρίσκεται στις 170 χιλ. δραχμές!

Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η μελέτη όσον αφορά την καταλήστευση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων και τις συνέπειές της. Οι μελετητές εκτιμούν ότι εάν δεν είχαν λεηλατηθεί τα περιουσιακά στοιχεία των ταμείων, η περιουσία τους θα έφτανε τα 20 τρισ. δραχμές! Σήμερα η περιουσία των ταμείων είναι 5,6 τρισ. δραχμές. Το ποσό αυτό μπορεί να εξασφαλίσει τη λειτουργία του συστήματος μέχρι το 2003. Εάν τα 20 τρισ. δραχμές δεν είχαν καταληστευτεί, τότε το σύστημα θα μπορούσε να λειτουργήσει απρόσκοπτα μέχρι και το 2023!

Ενας κίνδυνος που εντοπίζεται είναι αυτολεξεί: «η μεταφορά πόρων του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης από τους λογαριασμούς του συστήματος σε άλλους "κωδικούς" με συνέπεια τον περιορισμό της δυνατότητας βελτίωσης των ασφαλιστικών παροχών και διάθεσης των πόρων αυτών σε εξοασφαλιστικές αιτίες». Με αυτή τη γενική διατύπωση - που δεν μπορεί παρά να αναφέρεται στη σημερινή πολιτική παράδοσης των αποθεματικών στο Χρηματιστήριο - καλύπτει η μελέτη το θέμα της διαχείρισης των αποθεματικών.

Τέλος, αναφορά γίνεται και στην ιδιωτική ασφάλιση, αλλά μόνο σε ό,τι αφορά στην αδυναμία της να εγγυηθεί τη βιωσιμότητα ενός συστήματος κοινωνικής ασφάλισης σε αντιδιαστολή με το δημόσιο σύστημα, που έχει την εγγύηση του κράτους και άρα δεν κινδυνεύει με κατάρρευση! Επιπρόσθετα, σημειώνεται ως σημαντική η επιρροή της αύξησης της απασχόλησης και ο περιορισμός της «μαύρης εργασίας» στη βελτίωση των οικονομικών στοιχείων του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Μια μικρή αναφορά στις αρνητικές συνέπειες των στόχων της ΟΝΕ, «κλείνει» και το ζήτημα των καταστροφικών για τα δικαιώματα των ασφαλισμένων, επιταγών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.