Στη μελέτη σημειώνεται ότι με βάση και τα παραπάνω στοιχεία το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης «παρουσιάζει εμφανέστατες κοινωνικό ασφαλιστικές ανεπάρκειες». Σε σχέση με τη βιωσιμότητα του συστήματος, η ΓΣΕΕ προτείνει την τριμερή χρηματοδότηση με τη συμμετοχή του κράτους κατά3/9, των εργαζομένων κατά 2/9 και των εργοδοτών κατά 4/9. Η μελέτη επιβεβαιώνει αναφορικά με το θέμα της τριμερούς χρηματοδότησης τις θέσεις του ΠΑΜΕ, το οποίο υποστήριζε ότι υπάρχει σημαντικό έλλειμμα από την πλευρά της κρατικής χρηματοδότησης. Η χρηματοδότηση του συστήματος από το κράτος είναι μόλις 2%!

Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι η αντίστοιχη συμμετοχή του κράτους σε άλλες χώρες είναι η εξής: Στη Γερμανία κατά 24%. Στην Ιρλανδία καλύπτονται όλα τα τυχόν ελλείμματα. Στο Λουξεμβούργο κατά 33%. Στη Φινλανδία κατά 45% οι συντάξεις γήρατος και 100% άλλων περιπτώσεων. Στην Αυστρία κατά 18%. Στην Ελλάδα κατά 10% αλλά μόνο για τους νεοασφαλισμένους από το 1993 και κατά 2% για τους παλαιότερους.

Σε άλλο σημείο της μελέτης αναφέρεται ότι πρέπει να ανατραπούν ρυθμίσεις του αντιασφαλιστικού νόμου 2084/92, καθώς οι συντάξιμες αποδοχές, τόσο των νέων, όσο και των παλαιότερων συνταξιούχων πλήττονται από αυτές, αλλά επιδεικτικά απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στους αντιασφαλιστικούς νόμους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και όλες οι συνταξιουχικές οργανώσεις έχουν σαν πάγιο αίτημα την κατάργηση και των τριών αντιασφαλιστικών νόμων που ψήφισε η ΝΔ και διατήρησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτούς τους νόμους, εξάλλου, οφείλεται και η άσχημη κατάσταση που βιώνουν οι σημερινοί συνταξιούχοι και αναμένεται να βιώσουν οι επόμενοι.