Είναι πια γενικά αποδεκτό ότι μετά την ένταξή μας στην ΕΟΚ και ειδικά στη δεκαετία του1990, η αγροτική οικονομία της χώρας μας παρουσιάζει μια αρνητική πορεία που εκφράζεται με πολλούς δείκτες και επηρεάζει άμεσα το εισόδημα των αγροτών και τη γενικότερη οικονομίας της υπαίθρου.

Τα τεράστια ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο που αυξάνουν χρόνο με το χρόνο και έχουν ξεπεράσει τα 900 εκατ. ΕΥΡΩ. Η κατακόρυφη πτώση των γεωργικών επενδύσεων που σχετίζονται άμεσα με την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της γεωργίας. Η στασιμότητα της αγροτικής παραγωγής και η συρρίκνωση σημαντικών κλάδων, όπως της κτηνοτροφίας. Η δραστική μείωση της αγροτικής απασχόλησης και των αγροτικών νοικοκυριών και η γήρανση του αγροτικού πληθυσμού είναι ορισμένοι από τους βασικότερους δείκτες που επιβεβαιώνουν την αρνητική πορεία της αγροτικής οικονομίας της χώρας μας.

Το Κόμμα μας είχε προειδοποιήσει και μάλιστα έγκαιρα για την κατάσταση αυτή.

Σήμερα εκτιμούμε ότι θα συνεχιστεί και θα επιταχυνθεί η αρνητική πορεία της αγροτικής οικονομίας, στα πλαίσια της «αντζέντας 2000» και του ΠΟΕ και αυτό, γιατί οι διακηρυγμένοι στόχοι της «αντζέντας 2000» και της αναμενόμενης συμφωνίας του ΠΟΕ είναι βασικά τέσσερις:

Ο πρώτος αφορά στην προσαρμογή της κοινοτικής γεωργίας στους όρους της λεγόμενης παγκοσμιοποιημένης αγοράς, δηλαδή λέει να μειωθούν οι ρυθμοί αύξησης της αγροτικής παραγωγής.

Ο δεύτερος στόχος αφορά στην αύξηση των κερδών των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών, που εμπορεύονται και μεταποιούν αγροτικά προϊόντα. Γι' αυτό καταργούνται οι τιμές παρέμβασης και οι ελάχιστες τιμές σε βασικά αγροτικά προϊόντα, για να «αλωνίζουν» οι εμποροβιομήχανοι και να αγοράζουν «κοψοχρονιάς» την αγροτική παραγωγή.

Ο τρίτος στόχος αφορά στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της κοινοτικής γεωργίας, που θα γίνει με τη συγκέντρωση της γης και της αγροτικής παραγωγής σε λίγους μεγαλοαγρότες και το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά και με τη μείωση του κόστους παραγωγής.

Ο τέταρτος στόχος αφορά στη δραστική μείωση των κονδυλίων του κοινοτικού προϋπολογισμού για τη γεωργία, για να διατεθούν αυτά τα κονδύλια στις άλλες κοινές κοινοτικές πολιτικές, που αποφασίστηκαν στο Μάαστριχτ το 1992 και μπήκαν πρόσφατα σε εφαρμογή, όπως η ΟΝΕ, η ΚΕΠΠΑ, αλλά και η διεύρυνση της ΕΕ.

Για το ΚΚΕ η «αντζέντα 2000» και η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, δηλαδή ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός, δεν μπορούν να αποτελούν μονόδρομο για τους μικρομεσαίους αγρότες και τα λαϊκά στρώματα.

Οι στόχοι και τα συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών όχι μόνο δεν ταυτίζονται, αλλά είναι αντίθετα με τους στόχους και τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών και των λαϊκών στρωμάτων. Γι' αυτό όσοι μιλούν για μονόδρομους, θέλουν να συγκαλύψουν την πολιτική τους, να σπείρουν την απογοήτευση και τον αποπροσανατολισμό στα λαϊκά στρώματα, για να διαιωνίσουν την υποταγή τους στα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Το ΚΚΕ σε αντίθεση με την ΕΕ, τις ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και όσες πολιτικές δυνάμεις θεωρούν θετικούς τους στόχους της ΚΑΠ για τη γεωργία της χώρας μας και τους μικρομεσαίους αγρότες, πιστεύει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας και όχι στη συρρίκνωση και στην προσαρμογή της στις απαιτήσεις του Διευθυντηρίου και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης.

Βασικά κριτήρια ανάπτυξης της γεωργίας που προτείνει το ΚΚΕ, είναι:

• Η αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας.
• Η κάλυψη των σύγχρονων διατροφικών αναγκών του λαού μας και η μείωση της εξάρτησης της χώρας μας σε βασικά διατροφικά προϊόντα.
• Η εξασφάλιση πρώτης ύλης στη συνεταιριστικοποιημένη μεταποιητική βιομηχανία.
• Η συμβολή της ελληνικής γεωργίας στο μέτρο των δυνάμεών της, στην επίλυση του παγκόσμιου διατροφικού προβλήματος, με εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και ισότιμες εμπορικές σχέσεις, με όλες τις χώρες του κόσμου.
• Η διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος και της αγροτικής απασχόλησης.
• Η προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

Μια τέτοια ανάπτυξη δε συμβιβάζεται με τις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, που αν τηρηθούν απαρέγκλιτα θα πρέπει το 15% των γεωργικών εκτάσεων να μείνουν ακαλλιέργητες και να συρρικνωθεί ακόμα πιο πολύ η κτηνοτροφία. Δε συμβιβάζεται με τη λογική των ελλειμμάτων του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου και την εξάρτηση της χώρας μας σε διατροφικά προϊόντα. Δε συμβιβάζεται με τη χρησιμοποίηση κρεαταλεύρων, ορμονών, ορυκτελαίων και ΓΤΟ, που προκαλούν ανεπανόρθωτες καταστροφές στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία.

Αμεσες προτεραιότητες αυτής της ανάπτυξης αποτελεί η αύξηση της ζωικής παραγωγής, αλλά και της φυτικής παραγωγής που στηρίζει τη ζωική παραγωγή.

Η ανάπτυξη της θαλάσσιας αλιείας και η περιβαλλοντική χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών.

Η προστασία και η ορθολογική αξιοποίηση του δασικού πλούτου.

Η αξιοποίηση των εδαφοκλιματολογικών συνθηκών της χώρας μας για την παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού και ανάπτυξη καλλιεργειών και δραστηριοτήτων, στις οποίες υπάρχει συγκριτικό πλεονέκτημα.

Η ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας, που προτείνει το ΚΚΕ, δεν μπορεί να στηριχτεί στις μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις, στις Ομάδες Παραγωγών και στους συνεταιρισμούς - ανώνυμες εταιρίες των μεγαλοαγροτών και των εμποροβιομηχάνων. Δεν μπορεί να στηριχτεί στους εμποροβιομηχάνους και στις πολυεθνικές που προωθούν η ΕΕ και η κυβέρνηση.

Θα στηριχτεί στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, στους οποίους θα συνεταιριστούν τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά και η συνεταιριστικοποίηση θα αφορά όλες τις φάσεις της αγροτικής οικονομίας. Από τη συλλογική παραγωγή των γεωργικών και ζωοκομικών προϊόντων, τη διαλογή και μεταποίηση μέχρι την εμπορία και τη διάθεσή τους στους καταναλωτές.

• Η συνεταιριστικοποίηση, που προτείνει το ΚΚΕ, αντιμετωπίζει με τον καλύτερο τρόπο τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας, που είναι ο μικρός και πολυτεμαχισμένος κλήρος.
• Μειώνει το κόστος παραγωγής και βελτιώνει την παραγωγικότητά της.
• Αξιοποιεί τις νέες τεχνικές και τεχνολογίες και προστατεύει το περιβάλλον και την υγεία των καταναλωτών.
• Μεγιστοποιεί γενικότερα την ύπαιθρο, επειδή οι συνεταιρισμοί θα αποτελούν βασικά κύτταρα οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της υπαίθρου.

Οι συνεταιρισμοί, που προτείνει το ΚΚΕ, δεν έχουν καμιά σχέση με το υδροκέφαλο γραφειοκρατικό και χρεοκοπημένο συνεταιριστικό κίνημα που υπάρχει στη χώρα μας και λειτουργεί σαν μοχλός υλοποίησης των αντιαγροτικών πολιτικών της ΕΕ και της κυβέρνησης. Το παραγωγικό συνεταιριστικό κίνημα θα λειτουργεί με διαφάνεια και δημοκρατία, θα κατοχυρώνει την ισοτιμία των μελών του στη διοίκηση και λειτουργία του, θα αυτοελέγχεται και θα έχει αυτοτέλεια απέναντι στο κράτος και τους μηχανισμούς του, θα συγκρούεται με τους εμποροβιομήχάνους και τις πολυεθνικές και θα διεκδικεί προνομιακό θεσμικό καθεστώς από το κράτος.

Καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της λαϊκής αγροτικής οικονομίας πρέπει να παίζει ο δημόσιος αγροτικός τομέας, με τις Κεντρικές και Περιφερειακές του υπηρεσίες, με τους αγροτικούς οργανισμούς και τα ιδρύματα έρευνας. Για να παίξει αυτό το ρόλο ο δημόσιος αγροτικός τομέας, θα πρέπει να έχει παραγωγικό και αναπτυξιακό προσανατολισμό.

• Να βάζει συγκεκριμένους αναπτυξιακούς στόχους και να επιστρατεύει ανθρώπινο και επιστημονικό δυναμικό, παραγωγικά μέσα, μηχανισμούς και κονδύλια για την υλοποίησή τους.
• Να πραγματοποιεί μεγάλα και μικρά αγροτικά έργα υποδομής, που μειώνουν το κόστος παραγωγής και τη σπατάλη φυσικών πόρων, όπως αρδευτικά, αντιπλημμυρικά κ.ά.
• Να παράγει βασικά αγροτικά εφόδια και μηχανήματα και να ασκεί αντιμονοπωλιακό έλεγχο στις τιμές των γεωργικών εφοδίων και μηχανημάτων.
• Να διαμορφώνει ολοκληρωμένες κλαδικές και περιφερειακές πολιτικές στην εφαρμογή των οποίων καθοριστικό ρόλο θα παίζουν οι δημόσιοι αγροτικοί οργανισμοί.
• Να προωθεί την εγχώρια έρευνα και τεχνολογία και να εκπαιδεύει τους αγρότες στη σωστή χρήση τους, για να προστατεύεται το περιβάλλον και η υγεία των καταναλωτών και να αποφεύγονται σπατάλες γεωργικών εφοδίων.
• Να συμβάλλει στην προώθηση των γεωργικών εξαγωγών, με τη δημιουργία εξαγωγικών οργανισμών, τη στήριξη των συνεταιριστικών οργανώσεων, την προβολή στο εξωτερικό των αγροτικών προϊόντων, τις εξαγωγικές επιδοτήσεις και τη σύναψη ισότιμων διακρατικών εμπορικών συμφωνιών.

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι οποιοδήποτε αναπτυξιακό πρόγραμμα της γεωργίας είναι καταδικασμένο σε αποτυχία αν δε συνοδεύεται με πρόγραμμα επίλυσης των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών του αγρότη και της αγρότισσας, που αποτελούν το βασικό παράγοντα ανάπτυξης της γεωργίας και κτηνοτροφίας. Δεν αρκεί ένα ελάχιστο αγροτικό εισόδημα για να παραμείνει σήμερα ο νέος άνθρωπος στην ύπαιθρο. Χρειάζεται αναβάθμιση και αποκέντρωση του συστήματος υγείας. Ασφαλιστικό σύστημα που θα στηρίζεται στη διμερή χρηματοδότηση και θα εξασφαλίζει ανθρώπινες συντάξεις και για τους αγρότες. Αναβάθμιση της Παιδείας κλπ.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι ρεαλιστική, επειδή δίνει λύσεις στην αγροτική οικονομία της χώρας και στους μικρομεσαίους αγρότες, επειδή αναζωογονεί οικονομικά και κοινωνικά την ύπαιθρο. Είναι όμως δύσκολη στην εφαρμογή της, επειδή συγκρούεται με την ΕΕ, τους εμποροβιομήχανους και τις πολυεθνικές, αλλά και με τις πολιτικές δυνάμεις εκείνες που με τον ένα ή άλλο τρόπο εκφράζουν τα συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων, των τραπεζιτών και των πολυεθνικών. Γι' αυτό η εφαρμογή της πρότασης του ΚΚΕ απαιτεί μια λαϊκή εξουσία που θα αναδειχτεί και θα στηριχτεί από ένα δημοκρατικό αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο, στο οποίο θα συσπειρώνονται και θα εκφράζονται όλα τα λαϊκά στρώματα.

Το μέτωπο αυτό, το οποίο αποτελείται από επιμέρους συσπειρώσεις αποτελεί την κεντρική πολιτική πρόταση του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, επειδή, χωρίς τη συσπείρωση και τον ταξικό προσανατολισμό των λαϊκών στρωμάτων δεν πρόκειται να γίνει καμιά προοδευτική κοινωνική αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος, η αγροτιά, οι εργάτες, οι μικρομεσαίοι επαγγελματοβιοτέχνες και συνολικότερα ο λαός μας.