Για τη «βιωσιμότητα» των Ταμείων άρχισαν (δήθεν) να κλαίνε πάλι τα επιτελεία και τα ΜΜΕ της άρχουσας τάξης ... ανησυχώντας, επειδή η εκτόξευση των ανέργων σε πάνω από 1 εκατομμύριο «συνεπάγεται ετήσιες απώλειες 5 δισ. για τα Ταμεία». Γεγονός που, όπως τονίζουν όλο νόημα, «θα οδηγήσει σε επιπλέον μειώσεις ασφαλιστικών και κοινωνικών υπηρεσιών...» Δηλαδή, για τα κόμματα και τα αστικά ΜΜΕ θεωρείται αυτονόητο πως τα φαινόμενα που γεννά η κρίση, όπως αυτό της τεράστιας ανεργίας, και οι συνέπειές τους που μετακυλίονται στις πλάτες των εργαζομένων, όπως η κατακόρυφη πτώση των πόρων των Ταμείων πρέπει να φορτωθούν ξανά σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Ομως, τα έσοδα των Ταμείων δεν τα μείωσαν οι εργαζόμενοι. Δεν επέβαλαν αυτοί την ανασφάλιστη εργασία. Δεν ευθύνονται αυτοί για το κλείσιμο επιχειρήσεων και την τεράστια αύξηση απολύσεων και ανεργίας. Δεν είναι αυτοί που χρωστάνε δισ. ευρώ στα Ταμεία, είναι το κράτος και οι εργοδότες. Ισα - ίσα. Οι εργαζόμενοι είναι οι μόνοι που βρέξει - χιονίσει, κάθε μήνα, καταθέτουν το ποσό που τους αναλογεί στα Ταμεία (όπως φυσικά και το ποσό που αναλογεί στους εργοδότες, αφού και η εργοδοτική εισφορά είναι μέρος της απλήρωτης εργασίας που οι καπιταλιστές τσεπώνουν από τον κόπο των εργατών)...