Στον εκφυλισμό των εργασιών του συνεδρίου πρωτοστάτησαν ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ
Παρά τα «μέτρα» που πήραν όλο το προηγούμενο διάστημα οι τρεις αυτές παρατάξεις για να εγκλωβίσουν ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους, να ελέγξουν τις διαθέσεις τους, να τους δέσουν στο «άρμα» των απαιτήσεων της εργοδοσίας, να εξασφαλίσουν για λογαριασμό της καλύτερους συσχετισμούς στην Ομοσπονδία και να μειώσουν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, δεν τα κατάφεραν. Οπως υπογραμμίζει σε σχετική ανακοίνωσή της η ΔΑΣ «οι εργαζόμενοι με τις άθλιες εργασιακές σχέσεις, τα απάνθρωπα ωράρια εργασίας, τους μισθούς πείνας, αναγνώρισαν τη μάχη που έδωσαν οι ταξικές δυνάμεις τα προηγούμενα χρόνια, μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, ενάντια στις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, την υπογραφή ατομικών συμβάσεων την απλήρωτη δουλειά».
Συγκεκριμένα στο συνέδριο ψήφισαν 455 αντιπρόσωποι για την εκλογή της νέας διοίκησης. Η «ΔΑΣ» έλαβε 145 ψήφους (από 127) και κατέλαβε 7 έδρες (από 6). Η ΑΠ πήρε 150 ψήφους (από 138) και 7 έδρες (είχε 7). Η ΠΑΣΚΕ πήρε 128 ψήφους (από 126) και 6 έδρες (είχε 6). Η ΔΑΚΕ πήρε 25 ψήφους (από 34) και 1 έδρα (από 2). Οι «ανεξάρτητοι» πήραν 4 ψήφους (από 8) και καμία έδρα (δεν είχαν).
Για αντιπροσώπους στο συνέδριο της ΓΣΕΕ ψήφισαν από την Ομοσπονδία 217 αντιπρόσωποι. Η ΔΑΣ εξέλεξε 9 αντιπροσώπους (από 7), η ΑΠ 11 αντιπροσώπους (από 8), η ΔΑΚΕ κανέναν (είχε 1) και οι ανεξάρτητοι κανέναν.
Και μπορεί η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας να διέθεσε μόλις 3,5 ώρες για να τοποθετηθούν 455 αντιπρόσωποι στο διήμερο συνέδριο, οι δυνάμεις τους να «εξαφάνισαν» τους αντιπροσώπους τους τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου, με αποτέλεσμα η πρώτη μέρα να αποτελέσει επί της ουσίας ένα παρατεταμένο διάλειμμα, ωστόσο οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ συγκροτημένα, οργανωμένα ανέδειξαν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης. Αποκάλυψαν την υπονομευτική στάση και δράση των άλλων δυνάμεων. Φώτισαν την αληθινή διέξοδο για τους εργαζόμενους. Δεσμεύτηκαν για δράση με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, στην κατεύθυνση της οργάνωσης των εργαζομένων για την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα. «Τη μαζικοποίηση των σωματείων, τη συγκέντρωση δυνάμεων στον κλάδο και συνολικά με σκοπό τη σύγκρουση με τη μεγαλοεργοδοσία, την κυβέρνηση και την τρόικα και τη βάρβαρη πολιτική τους που πλήττει όλους τους τομείς της ζωής των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων», όπως υπογράμμισε εκ μέρους της ΔΑΣ ο Γιάννης Κομνηνός.