Διαβάζοντας κατ' αρχήν το σχέδιο καταστατικού δεν κατάλαβα τι ακριβώς έρχεται να διαφοροποιήσει. Φτάνοντας στο άρθρο 6 παρ. γ), δημιουργήθηκαν οι πρώτες απορίες. Ας πούμε πως τα 30 μέλη μιας ΚΟΒ, αποφασίζουν ομόφωνα την ένταξη κάποιου πρώην μέλους στις γραμμές μας. Και ότι στο ανώτερο, ας πούμε 15μελές, όργανο οι 11 συμφωνούν. (Ενας λιγότερος από τα 4/5 που χρειάζονται). Σε ποια λογική Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού υπακούει, το να αποφασίσουν οι 4 που θα διαφωνούν και όχι οι 41 που συμφωνούν και να μη γίνει δεκτή η πρόταση;

Διαβάζοντας πιο προσεχτικά το σχέδιο, νομίζω πως το πνεύμα του δεν είναι η ενίσχυση του συγκεντρωτισμού σε βάρος της δημοκρατίας. Το σχέδιο Καταστατικού, δεν κατανοεί πως το μεγαλείο του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού έγκειται στο ότι από δύο διαμετρικά αντίθετες έννοιες, την Δημοκρατία και τον συγκεντρωτισμό, δημιουργείται, μια διαλεκτική ενότητα. Τώρα αυτή η ενότητα, φαίνεται να διαλύεται στα εξ ων συνετέθη: Αλλού η Δημοκρατία και αλλού ο συγκεντρωτισμός. Φαίνεται σαν όλο αυτό να μην αφορά ολόκληρο το Κόμμα, αλλά σαν η Δημοκρατία να αφορά τα μέλη και ο συγκεντρωτισμός την καθοδήγηση.

Με αυτό το δεδομένο, νομίζω, πως δεν είναι σκόπιμο να μπω σε επιμέρους αναλύσεις. Μόνο να εκφράσω μερικές απορίες.

Λέει το καταστατικό που ψηφίστηκε στο 15ο Συνέδριο: «Μέλος του ΚΚΕ μπορεί να ΓΙΝΕΙ κάθε άνδρας και γυναίκα, άνω των 18 χρόνων, με τον όρο ότι αποδέχεται το πρόγραμμα και το καταστατικό του..». Το σχέδιο καταστατικού της ΚΕ αναφέρει: «Μέλος του ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ όποιος και όποια αποδέχεται την ιδεολογία, το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του...»

Τα ερωτήματα πολλά: Τι σημαίνει η αλλαγή από «μπορεί να γίνει» σε «είναι»; Οτι από δω και πέρα, το βάρος δεν θα πέφτει στο ποιος θα γίνει, αλλά στο ποιος θα παραμείνει μέλος; Και πώς ορίζεται η «Ιδεολογία» που προστέθηκε; Πού είναι γραμμένη; Τι πρέπει να γνωρίζει ο εργάτης που θέλει να γίνει και να είναι μέλος του Κόμματος; Μαρξισμό Λενινισμό; Πώς θα προφυλαχτεί το Κόμμα από ατέρμονες συζητήσεις για το αν με τις απόψεις που εκφράζει κάποιος, συμφωνεί ή όχι με την ιδεολογία μας; Και πώς θα προφυλαχτεί το μέλος του Κόμματος από την αυθαιρεσία κάποιων που μπορεί να ερμηνεύουν την ιδεολογία μας κατά πώς θέλουν;

«Να κάνεις πόλεμο για την ανατροπή της διεθνούς αστικής τάξης, έναν πόλεμο εκατό φορές πιο δύσκολο, πιο μακρόχρονο από τον πιο συνηθισμένο πεισματάρικο πόλεμο ανάμεσα στα κράτη και να παραιτείσαι προκαταβολικά από κάθε ελιγμό, από την εκμετάλλευση των αντιθέσεων συμφερόντων (έστω και προσωρινών) ανάμεσα στους αντιπάλους, να παραιτείσαι από κάθε συμφωνία και συμβιβασμό με τους πιθανούς (έστω και προσωρινούς, ασταθείς και ταλαντευόμενους, υπό όρους) συμμάχους, δεν είναι πράγμα αφάνταστα γελοίο;...». Αν το πω αυτό στην ΚΟΒ, συμφωνώ ή διαφωνώ με την ιδεολογία; Και με βάση ποιο πράγμα συμφωνώ ή διαφωνώ;