ΑΠΩΛΕΙΑ ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ Η ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ;

Από την περίοδο των εκλογών έχει σηκωθεί κουρνιαχτός για την απόφαση του Κόμματος να μη συμμετάσχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης είτε φιλελεύθερης, είτε σοσιαλδημοκρατικής, είτε «αριστερούλας». Από τη στιγμή που δημοσιεύτηκαν οι Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο, αυτό το κλίμα εντάθηκε φτάνοντας στο σημείο ιστολόγιο στο ίντερνετ, μετά από βαθυστόχαστη ανάλυση να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν ζούσε ο Λένιν και ήταν μέλος του ΚΚΕ θα διαγραφόταν ως οπορτουνιστής. Ας δούμε τι έλεγε ο Λένιν, για λόγους συντομίας, μεταξύ των επαναστάσεων του Φλεβάρη και του Οκτώβρη.

Λίγο πριν γυρίσει από την εξορία, το Μάρτη του 1917 σε τηλεγράφημα προς τους Μπολσεβίκους που φεύγουν για τη Ρωσία έγραφε: «Η τακτική μας: Πλήρης δυσπιστία, καμία υποστήριξη στη νέα κυβέρνηση, ιδιαίτερα υποπτευόμαστε τον Κερένσκι».¹ Δηλαδή, την κυβέρνηση που ανέχονταν και στήριζαν οι μενσεβίκοι και οι εσέροι.

Πολλοί θα μου πείτε τι σχέση έχουν οι μενσεβίκοι και οι εσέροι με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα αλλά αριστερά κόμματα της Ελλάδας σήμερα; Ας δούμε, λοιπόν, ποια ήταν τα χαρακτηριστικά αυτών των κομμάτων κατά τον Λένιν.

Στο δημοτικό πρόγραμμα του προλεταριάτου με τίτλο «ξέχασαν το κυριότερο» γράφει: «Η προσέγγιση των εκλογέων για τα δημοτικά συνοικιακά συμβούλια έγιναν αφορμή να εμφανιστούν τα γεμάτα υποσχέσεις προγράμματα των δυο μικροαστικών κομμάτων: των ναρόντνικων και των μενσεβίκων. Τα προγράμματα αυτά είναι ίδια και απαράλλακτα στο είδος τους με τα προγράμματα των ευρωπαϊκών αστικών κομμάτων που ασχολούνται με το ψάρεμα της καθυστερημένης μάζας των εκλογέων μικρονοικοκύρηδων - λ.χ. του γαλλικού "ριζοσπαστικού και ριζοσπαστικού σοσιαλιστικού κόμματος". Οι ίδιες πομπώδης φράσεις, πλουσιοπάροχες υποσχέσεις, αόριστες διατυπώσεις, η ίδια η αποσιώπηση ή λησμονιά του κυριότερου δηλαδή των πραγματικών όρων πραγματοποίησης αυτών των υποσχέσεων».²

Και παρακάτω αναλύει τους πραγματικούς όρους που είναι: «1) Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. 2) Η ύπαρξη κυβέρνησης των καπιταλιστών. 3) Το αδύνατο της λήψης σοβαρών μέτρων για την καλυτέρευση της κατάστασης των εργατών και όλων των εργαζόμενων μαζών. 4) Το αδύνατο της εφαρμογής στην πράξη του συστήματος των μεταρρυθμίσεων, που υπόσχονται αυτά τα κόμματα, όσο παραμένει το παλιό όργανο και ο μηχανισμός διοίκησης, όσο υπάρχει η αστυνομία που δεν μπορεί παρά να ευνοεί τους καπιταλιστές, που δεν μπορεί παρά να βάζει χίλια δυο εμπόδια στην εφαρμογή αυτών των μεταρρυθμίσεων στην πράξη».³

Και συνεχίζει: «Ωραιότατες ευχές ούτε λόγος, μα εδώ ακριβώς βρίσκεται η ουσία ότι είναι αδύνατο να έλθει σε ρήξη με την πολιτική υποστήριξης του ιμπεριαλιστικού πολέμου, με την πολιτική υποστήριξης της κυβέρνησης των καπιταλιστών, που περιφρουρεί τα κέρδη του κεφαλαίου».⁴

Και λέει παρακάτω: «Εδώ ακριβώς βρίσκεται η ουσία, ότι δηλαδή όλα τα προγράμματα αυτού του είδους οι κατάλογοι των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, όταν αγνοήσουμε τις άτεγκτες και σκληρές συνθήκες κυριαρχίας του κεφαλαίου, είναι κούφια λόγια, που στην πράξη σημαίνουν είτε αθωότατους "ευσεβείς πόθους" είτε χοντροκομμένη εξαπάτηση των μαζών από τους πολιτικάντηδες της ντουζίνας»⁵. Και συνεχίζει: «Πρέπει να κοιτάμε την αλήθεια κατά πρόσωπο, δεν πρέπει να την κρύβουμε, μα να τη λέμε ανοιχτά. Δεν πρέπει να καλύπτουμε την ταξική πάλη, μα να αποκαλύπτουμε τη σχέση της με τις εύηχες, εύσχημες και γοητευτικές "ριζοσπαστικές" μεταρρυθμίσεις».⁶

Παρακάτω βάζει τα τρία θεμελιακά σημεία για να μπουν στη ζωή φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις:

«1) Καμία υποστήριξη στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο (ούτε με τη μορφή δανείου, ούτε γενικά με οποιονδήποτε τρόπο).

2) Καμία υποστήριξη στην κυβέρνηση των καπιταλιστών.

3) Να μην αφήσουμε να ανασυσταθεί η αστυνομία. Αντικατάστασή της με την παλλαϊκή πολιτοφυλακή».⁷

Αλήθεια, ποια είναι η διάφορα τις πολιτικής αυτών των κομμάτων με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων «αριστερών» κομμάτων στην Ελλάδα; Ποια η διάφορα της στρατηγικής του Λένιν με αυτήν του ΚΚΕ;

Στο άρθρο του Λένιν «Ταξική συνεργασία με το κεφάλαιο ή ταξική πάλη ενάντια στο κεφάλαιο» γράφει: «Οι ναρόντνικοι και οι μενσεβίκοι, ο Τσερνόφ και ο Τσερετέλι μετέφεραν την επιτροπή επαφής από τη γειτονική αίθουσα (γειτονική μ' εκείνη που συνεδρίαζαν οι υπουργοί) στην ίδια την υπουργική αίθουσα. Αυτή και μόνο αυτή είναι η καθαρή πολιτική σημασία του γεγονότος "νέα" κυβέρνηση».⁸

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι δεν απώλεσε το ΚΚΕ τα λενινιστικά του χαρακτηριστικά, αλλά ότι εσείς έχετε πάρει διαζύγιο με τον λενινισμό, κατ' επέκταση και με το μαρξισμό, «σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και αυτό φαίνεται από την πολεμική που ασκείτε στο δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και γενικότερα στα χαρακτηριστικά που έχει ένα επαναστατικό κόμμα νέου τύπου και ο λαός λέει «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκηνή».

Γι' αυτό «σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ το σχέδιο Προγράμματος βάζει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας, στα πλαίσια της λαϊκής συμμαχίας, με άλλο κόμμα χωρίς να αποκλείει να υπάρχει τέτοιο στο μέλλον. Και για έναν ακόμα λόγο. Γιατί η λαϊκή συμμαχία θα οικοδομηθεί ανάμεσα στους εργάτες, τους αγρότες, τους μισοπρολετάριους της πόλης και του χωριού και τη νεολαία, στην οποία τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα πρωτοστατήσουν.

Τέλος, θέλω να εκφράσω τη συμφωνία μου με τις θέσεις για τον απολογισμό δράσης από το προηγούμενο συνέδριο, το σχεδιασμό μέχρι το επόμενο, καθώς και με τα σχέδια Προγράμματος και Καταστατικού.

1. «Απαντα Λένιν», τόμος 31 σελ. 7 Εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»

2. «Απαντα Λένιν», τόμος 32 σελ. 23 Εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»

3. «Απαντα Λένιν», τόμος 32 σελ. 23 Εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»

4. «Απαντα Λένιν», τόμος 32 σελ. 24 Εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»

5. «Απαντα Λένιν», τόμος 32 σελ. 24 Εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»

6. «Απαντα Λένιν», τόμος 32 σελ. 24 Εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»

7. «Απαντα Λένιν», τόμος 32 σελ. 25 Εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»

8. «Απαντα Λένιν», τόμος 32 σελ. 27 Εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»