Μπορεί ο Κ. Σημίτης να διαβεβαιώνει - και να πείθει - την ηγεσία της ΓΣΕΕ για την «κοινωνική διάσταση» της πολιτικής της κυβέρνησης, όμως... οι «βουλές» του κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή η πραγματική θέληση της κυβέρνησης, άλλα επιτάσσουν. Λιτότητα, λιτότητα και πάλι λιτότητα. Ιδού, τι αποφασίστηκε στη σύσκεψη που έγινε τις προάλλες στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με τη συμμετοχή των Γ. Παπαντωνίου και Γ. Δρυ (αντιγράφουμε από το «Βήμα»): «Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για την ανατροπή του εφετινού προϋπολογισμού και την ικανοποίηση αιτημάτων ή την ανάληψη βαρών πέραν των όσων προβλέπονται. Τα αιτήματα για την καταβολή του οικογενειακού επιδόματος στους δημοσίους υπαλλήλους, η άμεση κάλυψη των χρεών των νοσοκομείων, η χορήγηση πρόσθετων παροχών δε θα ικανοποιηθούν εφέτος, αλλά θα εξεταστούν(!) με τον προϋπολογισμό του 2002». Η σκληρή πραγματικότητα όμως αποκρύβεται εντέχνως από την κυβερνητική προπαγάνδα και στη θέση της μπαίνει, ως συνήθως, η εικονική που τους βολεύει.