«Αμυντική πράξη» χαρακτήρισε ο ισραηλινός στρατός, σε επίσημη ανακοίνωσή του, την εισβολή των τεθωρακισμένων του σε παλαιστινιακό προσφυγικό στρατόπεδο. «Αμυντικό», προφανώς, ήταν και το έργο των εκσκαφέων που συνόδευαν τα τεθωρακισμένα και προχώρησαν σε κατεδαφίσεις δεκάδων χαμόσπιτων. Τραγική εικόνα, που επαναλαμβάνεται καθημερινά, με διάφορες δικαιολογίες, στα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη.

«Αμυντικές» είναι και οι συνεχιζόμενες ισραηλινές επιδρομές, από εδάφους, αέρος και θαλάσσης, εναντίον παλαιστινιακών στόχων. «Αμυντικός» είναι και ο εξοντωτικός εξευτελιστικός οικονομικός αποκλεισμός, «αμυντικές» ήταν και οι ατέρμονες διαβουλεύσεις, όλων των προηγούμενων χρόνων, που δεν κατέληξαν παρά στη νέα Ιντιφάντα. Και είναι τόσο πασιφανές ότι είναι «αμυντικός» ο χαρακτήρας της ισραηλινής τακτικής, γενικά, απέναντι στους Παλαιστινίους, που ακούγεται απολύτως λογικό το αίτημα για τερματισμό της παλαιστινιακής βίας σε βάρος των Ισραηλινών, πριν αρχίσει η οποιαδήποτε συζήτηση.

Γι' αυτό, άλλωστε, και οι άλλοτε ανησυχούσες «ανθρωπιστικές» δυνάμεις είτε απροκάλυπτα στηρίζουν τους ισραηλινούς ισχυρισμούς, είτε αρκούνται σε ευχολόγια και παραινέσεις για εκατέρωθεν αυτοσυγκράτηση, ενώ ο ήχος από τις «αμυντικές» ρουκέτες και τα «αμυντικά» πυρά του ισραηλινού στρατού τείνει να λάβει διαστάσεις μονίμου φαινομένου στα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη.