«Μέχρι τις 13 του Ιούλη το Μαυροβούνιο θα είναι ανεξάρτητο» διαβεβαίωνε τέσσερις μέρες πριν τη διεξαγωγή των σημερινών γενικών εκλογών στην Ποντγκόριτσα ο Πρόεδρος του Μαυροβουνίου, Μίλο Τζουκάνοβιτς. Υπερβολική αυτοπεποίθηση; Εάν υπάρχει μία επαρκής δόση αλήθειας στα αποτελέσματα των σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης στο Μαυροβούνιο, τότε ίσως ο Τζουκάνοβιτς να δει τον εαυτό του όπως ακριβώς τον «ονειρεύεται»: δηλαδή Πρόεδρο μίας μικρής ανεξάρτητης βαλκανικής χώρας, ακόμη και εάν αυτή θα δυσκολευτεί πολύ να επιβιώσει από άποψη οικονομική, αμυντική, κοινωνική, έστω και εάν αυτό «αναθερμάνει» τα Βαλκάνια...

Ομως, δεν είναι μόνον οι υπέρμετρες πολιτικές φιλοδοξίες του Μίλο Τζουκάνοβιτς που εξωθούν τις από καιρό ταραγμένες σχέσεις Βελιγραδίου - Ποντγκόριτσα στα άκρα, διακυβεύοντας την ύπαρξη της εναπομείνουσας γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας. Αν και ο ίδιος έκανε από μόνος του ό,τι μπορούσε για να βαδίσουν Μαυροβούνιο και Σερβία σε «χωριστούς δρόμους» (θέσπιση γερμανικού μάρκου, τελωνείων στα «σύνορα» με τη Σερβία, ξεχωριστικό τραπεζικό σύστημα, εξωτερική πολιτική, μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων κ.ά.), ο Τζουκάνοβιτς είχε τη σιωπηλή - αλλά έκδηλη σε νευραλγικούς τομείς της πολιτικής και της οικονομίας - υποστήριξη υπερδυνάμεων και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, αλλά και άλλων «ουδέτερων» χωρών όπως η Ελβετία, ορισμένες σκανδιναβικές χώρες κλπ.

Τι θα ξημερώσει αύριο; Διπλωμάτες δυτικοευρωπαϊκών - και όχι μόνον... - χωρών, μην παραλείποντας την απροθυμία της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών για την ανεξαρτητοποίηση του Μαυροβουνίου δεν έκρυβαν σε δημοσιογράφους πως όπου να 'ναι μπαίνουν τα θεμέλια για τη δημιουργία μίας ακόμη πρεσβείας σε βαλκανική χώρα... «Απρόθυμοι» φαινομενικά αλλά επί της ουσίας οι περισσότεροι είναι έτοιμοι για ένα ακόμη παράγωγο «κρατίδιο» της πολιτικής του διαίρει και βασίλευε...