Διαπιστώνοντας κανείς την έκταση και το βάθος της αντιλαϊκής επίθεσης που εξαπέλυσε η κυβέρνηση γύρω από το ασφαλιστικό, μπορεί πιο εύκολα τώρα να εξηγήσει γιατί είχε πιάσει πρεμούρα τον Κ. Σημίτη να επιτεθεί... προκαταβολικά ενάντια στο ΚΚΕ. Απλούστατα, ο πρωθυπουργός γνώριζε πολύ καλά ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη λαϊκή αγανάκτηση και πήρε προληπτικά μέτρα για την «εξουδετέρωση» των λαϊκών αγώνων, στους οποίους βέβαια μπροστάρης είναι το ΚΚΕ. Η επίθεσή του ενάντια στο Κόμμα και τους κομμουνιστές δεν αποσκοπούσε παρά στην προετοιμασία του εδάφους για να κτυπηθεί κάθε δυναμική λαϊκή αντίδραση ενάντια στην αντιασφαλιστική επέλαση. Το μόνο, όμως, που κατάφερε ήταν να αποδείξει ότι τον διακατέχει πραγματικός φόβος για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η απόλυτα δικαιολογημένη λαϊκή οργή, για το επιχειρούμενο «πάτημα στο σβέρκο» από τους εκσυγχρονιστές. Εχει πραγματικά ο Κ. Σημίτης κάθε λόγο να φοβάται.