ΚΑΡΑΚΑΣ.-- Η 46η Σύνοδος Κορυφής της Κοινής Αγοράς του Νότου (Mercosur) ξεκίνησε χτες στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας και όπως δηλώνεται βασικό θέμα είναι πώς θα δημιουργηθεί ένας μεγάλος οικονομικός χώρος μεταξύ των χωρών του Mercosur, της λεγόμενης Μπολιβαριανής Συμμαχίας για τους Λαούς της Αμερικής (ALBA) και του Petrocaribe.

Συμμετέχουν οι Πρόεδροι της Βραζιλίας Ντ. Ρουσέφ, της Αργεντινής Κρ. Φερνάντες, της Ουρουγουάης Χ. Μουχίκα, της Παραγουάης Ο. Κάρτες (οι χώρες αυτές ίδρυσαν τη συγκεκριμένη διακρατική καπιταλιστική ένωση το 1991) και της Βενεζουέλας Ν. Μαδούρο (η Βενεζουέλα συνδέθηκε το 2012 επί Προεδρίας Ούγκο Τσάβες). Επίσης συμμετέχουν και οι Πρόεδροι των Χιλής, Κολομβίας Περού, Εκουαδόρ και Βολιβίας, χωρών που έχουν σχέση εταίρων.

Οπως είχε επίσης γίνει γνωστό μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, πρόταση της Βραζιλίας είναι να υπάρξει επίσης συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου με την άλλη διακρατική καπιταλιστική ένωση στην περιοχή, τη Συμμαχία του Ειρηνικού, στην οποία συμμετέχουν η Χιλή, το Περού, το Μεξικό και η Κολομβία, χώρες που θεωρούνται καλοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή.

Είναι φανερό ότι το κουβάρι των ανταγωνισμών στη συγκεκριμένη ήπειρο μπερδεύεται ακόμα περισσότερο. Οι κυβερνητικές αλλαγές που έγιναν στην περιοχή, με την εμφάνιση μιας νέας «σοσιαλδημοκρατίας» και με θεωρίες περί πιο «ανθρώπινου καπιταλισμού», που «ντύνεται» και με σοσιαλιστικές διακηρύξεις, δεν αλλάζει την ουσία, ότι διατηρείται η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Αυτό συμβαίνει ακόμα και στη χώρα που έχει πάρει ορισμένα μέτρα ενίσχυσης των λαϊκών στρωμάτων, τη Βενεζουέλα. Το γεγονός δε ότι συμμετέχει και η σοσιαλιστική Κούβα σε κάποιες από τις ενώσεις αυτές (π.χ. ΑLBA), δεν αλλάζει το χαρακτήρα τους ως διακρατικές καπιταλιστικές συμμαχίες. Η Βραζιλία, που πρωταγωνιστεί στo Mercosur για παράδειγμα, είναι μια ισχυρή καπιταλιστική οικονομία που συμμετέχει και στην ένωση των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική). Ο ανταγωνισμός τέτοιων ενώσεων με τις ΗΠΑ δε συνιστά συνολική αντικαπιταλιστική στάση από την οποία μπορεί να ωφεληθούν οι λαοί. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό είναι να ανατραπεί η εξουσία των μονοπωλίων.