Την πρόθεσή του να δημιουργήσει νέα πολιτική κίνηση εξέφρασε, μιλώντας χτες στον «ΣΚΑΪ», λίγες μέρες μετά την επισημοποίηση της αποχώρησής του από τη ΔΗΜΑΡ, ο Σπ. Λυκούδης, με επιδίωξη να υπηρετήσει την προσπάθεια συγκρότησης της κεντροαριστεράς και, διά αυτής, το γενικότερο στόχο για αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, ώστε να αποδίδει σταθερές κυβερνήσεις για τις ανάγκες της αστικής διαχείρισης.

Αλλωστε, όπως είπε, «ούτε ισχυρή κεντροαριστερά υπάρχει σήμερα, ούτε ΣΥΡΙΖΑ ανοιχτών οριζόντων, θα παλέψω προς μια τέτοια κατεύθυνση», αν και υποστήριξε ότι δεν είναι στις προθέσεις του να παίξει το ρόλο του «πολιτικού ταχυδρόμου μεταξύ του Βενιζέλου, του Κουβέλη, του Θεοδωράκη».

Αρνούμενος να παραδώσει την έδρα του, σχολίασε τις σχετικές πιέσεις λέγοντας: «Το 1/3 του κόμματος που έφυγε δεν πρέπει να έχει πολιτική έκφραση μέσα στη Βουλή;»

Στο μεταξύ, η δημόσια αντιπαράθεση συνεχίζεται. Ο Θ. Μαργαρίτης, μέλος της ΕΕ της ΔΗΜΑΡ, επιβεβαιώνει ότι ο «καυγάς είναι για το πάπλωμα», γράφοντας στα χτεσινά «Νέα» ότι χρειάζεται μια «δημοκρατική σοσιαλιστική παράταξη» αλλά σε διάκριση από τη «νεοφιλελεύθερη κυριαρχία». «Οι σοσιαλιστές έχουν την κουλτούρα των συναινέσεων και των εξισορροπήσεων αλλά ταυτόχρονα οφείλουν να έχουν καθαρό από ποια σκοπιά κινούνται» προσθέτει.

Απ' την πλευρά όσων αποχώρησαν, η Μυρσίνη Λιοναράκη επικρίνει επιλογές της πλειοψηφίας, όπως «το θαρρείς μόνιμο "παρών"» στη Βουλή, «τη σκηνοθεσία της αποχώρησης απ' την κυβέρνηση» αλλά και το ότι η ηγεσία του κόμματος στο τελευταίο συνέδριο «μας έστειλε στο περιθώριο, αφού δεν είχε πια ανάγκη να υποστηρίζουμε τη συμμετοχή στην κυβέρνηση που η ίδια μας είχε επιβάλλει». Διαβλέπει «συριζοποίηση» της ΔΗΜΑΡ και δηλώνει ότι «θα τολμήσουμε να ολοκληρώσουμε αυτό που πιστέψαμε όταν ξεκινήσαμε με την ίδρυση της ΔΗΜΑΡ».