Την «οικειοποίηση» του μνημονίου από τα αστικά κόμματα και το πολιτικό προσωπικό αξιώνει, ενόψει των βουλευτικών εκλογών αλλά και του μετεκλογικού πολιτικού σκηνικού, ο ΣΕΒ και αυτό γιατί, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «το τρίτο μνημόνιο προδιαγράφει τα βήματα που πρέπει να αναληφθούν και την πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική οικονομία προς την κανονικότητα της ανταγωνιστικής ανάπτυξης».

Με καθαρό τρόπο, οι Ελληνες βιομήχανοι, στο χτεσινό τους δελτίο και υπό τον τίτλο «Εκλογές στα τυφλά;», προβάλλουν την ανάγκη του κεφαλαίου για την πλήρη εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να ανακάμψει η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.

Μάλιστα, ξεμπροστιάζοντας, επί της ουσίας, τις ανούσιες αντιμνημονιακές κορόνες των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, οι βιομήχανοι τονίζουν: «Υπάρχουν νεφελώδεις διακηρύξεις περί του μνημονίου ως αναγκαίου κακού (...). Επιδιώκεται με κάποιο μαγικό τρόπο το μνημόνιο να εξουδετερωθεί, να καθυστερήσει η εφαρμογή του και να "ξεδοντιαστούν" όλα τα μέτρα που θίγουν προνομιούχες ομάδες της ελληνικής κοινωνίας».

Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΕΒ εμφανίζεται να διαμαρτύρεται, λέγοντας ότι «κανείς στο πολιτικό προσωπικό δε φαίνεται διατεθειμένος να οικειοποιηθεί το μνημόνιο ως εφαλτήριο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας»...

Την ίδια ώρα, διαπιστώνεται ότι «κουτσά - στραβά, το Πρόγραμμα Προσαρμογής που απορρέει από τη συμφωνία, αναμένεται να εφαρμοστεί» και αυτό γιατί, όπως λένε, «σε αντίθετη περίπτωση, η χώρα θα περιθωριοποιηθεί και η μείωση του βιοτικού επιπέδου θα λάβει μόνιμο χαρακτήρα». Στην πραγματικότητα, βέβαια, οι βιομήχανοι δεν έχουν «έγνοια» για το βιοτικό επίπεδο των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, το οποίο δέχεται νέα πλήγματα στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου, αλλά για το πώς θα αποφευχθεί η «περιθωριοποίηση» της ελληνικής αστικής τάξης, στο πλαίσιο των συνολικότερων ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών.

Εξίσου αποκαλυπτικά για τη στρατηγική του κεφαλαίου είναι και μια σειρά από «διλήμματα» που θέτει ο ΣΕΒ, τα οποία, ένα προς ένα, αποτελούν λύσεις που παραπέμπουν τα λαϊκά στρώματα από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.

Σε αυτό το πλαίσιο, καλούν το πολιτικό προσωπικό της αστικής διαχείρισης να δώσει καθαρές απαντήσεις, σε ερωτήματα όπως:

-- Γιατί πρέπει να εφαρμοστεί το μνημόνιο.

-- Εάν χρειάζονται παράλληλα/εναλλακτικά προγράμματα.

-- Εάν χρειάζεται η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.

-- Πώς μπορούν να γίνουν επενδύσεις, εάν προηγουμένως δεν αρθούν τα διαρθρωτικά εμπόδια και η εξασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

-- Πώς οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αυξάνουν την παραγωγικότητα κ.ά.

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι όλα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης έχουν απαντημένα τα παραπάνω αντιλαϊκά «διλήμματα», γι' αυτό και ψήφισαν παρέα το μνημόνιο, το «εφαλτήριο» για την καπιταλιστική ανάκαμψη πάνω στις πλάτες του λαού.

Σε ανάλογη κατεύθυνση με τον ΣΕΒ κινείται και η Ελληνική Ενωση Επιχειρηματιών. Είναι χαρακτηριστική η χτεσινή ανακοίνωσή της, με την οποία ζητά ...«εθνική συνεννόηση» τόσο στο πολιτικό όσο και στο οικονομικό και το κοινωνικό επίπεδο. Παράλληλα, επισημαίνουν ότι «πρέπει να γίνουν - όπου καθίσταται δυνατό - οι απαραίτητες διορθώσεις με εκείνα τα ισοδύναμα - αναπτυξιακά - μέτρα που θα μπορέσουν να εξισορροπήσουν αδικίες, αλλά και να προλάβουν την ενδεχόμενη δημιουργία νέων στρεβλώσεων, όπως ήδη αυτές διαφαίνονται, όπως για παράδειγμα η υπερφορολόγηση συγκεκριμένων κλάδων».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ. Τουσκ, εξέφρασε χτες την ικανοποίησή του για την «εποικοδομητική συνεργασία» που χαρακτηρίζει, πλέον, τις σχέσεις των ελληνικών κυβερνήσεων με την ΕΕ.

Μάλιστα, σε ό,τι αφορά το μετεκλογικό σκηνικό, σημείωσε: «Η ταχεία και αποτελεσματική εφαρμογή του νέου προγράμματος από την κυβέρνηση που θα προκύψει στην Ελλάδα μετά τις εκλογές, θα επιτρέψει στην ελληνική οικονομία να επιστρέψει σε μία πορεία βιώσιμης ανάπτυξης». Οπως ανέφερε απευθυνόμενος στους πρέσβεις της ΕΕ, οι βασικές κατευθύνσεις του νέου προγράμματος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας για την Ελλάδα είναι η «εξυγίανση» των δημόσιων οικονομικών, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, τα υψηλά ποσοστά απασχόλησης και η χρηματοπιστωτική σταθερότητα.