Στη λαϊκή συνείδηση ήταν από την πρώτη στιγμή αθώος ο Γρηγόρης Στακτόπουλος, που καταδικάστηκε το 1949, από τα εμφυλιοπολεμικα δικαστήρια για το φόνο του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ. Πάμπολλα είναι τα δημοσιεύματα για τη διαβόητη αυτή δίκη, στις δεκαετίες που πέρασαν και όλα τα στοιχεία καταδείχνουν τους πραγματικούς υπεύθυνους της δολοφονίας του Αερικανού δημοσιογράφου: την τότε κυβέρνηση της χώρας, τις αμερικανικές και βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.

Από την άποψη αυτή μετριάζεται η σημασία της προχτσινής οριακής αρνητικής απόφασης του ποινικού τμήματος του Αρείου Πάγου, που αρνήθηκε το αίτημα της χήρας του, Θεοδώρας Στακτοπούλου, για επανάληψη της πολύκροτης δίκης. Μας δημιουργήθηκε όμως το εξής ερώτημα: Πόσο λογικό είναι οι δυο δικαστές να θεωρούν «πρόδηλη» την αθωότητα του Στακτόπουλου και οι τρεις να εκτιμούν, πως «τα νεότερα στοιχεία δε δικαιολογούν επανάληψη της διαδικασίας»; Πώ δικαιολογείται τόσο μεγάλη απόστασης στις εκτιμήσεις;

Φαίνεται, πως μπορεί να πέρασαν 52 ολόκληρα χρόνια από τότε, αλλά κάποιοι δε θέλουν με τίποτε να γίνει και επίσημο αυτό που ο λαός έχει τούμπανο...