Ούτε γνωρίζουμε, ούτε έχουμε καμιά καούρα για τη σκανδαλολογία, για το πώς επιλέγουν να λύσουν τις διαφορές τους ή να στελεχώσουν τα επιτελεία τους τα αστικά κόμματα, για το αν οι γονείς και τα αδέρφια των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιούνται με «αξιοκρατικά» ή όχι κριτήρια σε κρατικές θέσεις. Ουτε μας αφορούν τα διλήμματα αν θα είναι κομματικά ή τεχνοκρατικά τα στελέχη που θα υπηρετούν το αστικό κράτος σε υψηλής ευθύνης θέσεις. Αφού γνωρίζουμε πως έτσι κι αλλιώς τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις του θα υπηρετούν.

Ενα, όμως, ξέρουμε σίγουρα: Οτι είναι προσβολή προς τους αγωνιστές του ΕΑΜ, τους μαχητές του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, κάθε προσπάθεια που γίνεται να εμπλακούν οι μεγάλοι ιστορικοί λαϊκοί αγώνες στα παιχνίδια τους και τις αντιπαραθέσεις τους γύρω από αυτά τα ζητήματα. Και εδώ τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πάλι έπαιξαν το ρόλο τους. Καταφεύγουν σε ιστορικούς αγώνες που δεν τους ανήκουν, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη σημερινή στάση τους ως δύναμη διαχείρισης του συστήματος, αλλά και τις ζεστές θεσούλες τους ως στελέχη του αστικού κρατικού μηχανισμού! Για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνεται ο βρώμικος ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας, παλιάς και νέας, που φτάνει όχι μόνο να κοροϊδεύει τους εργαζόμενους, αλλά να προσπαθεί να αμαυρώσει τις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας. Ε, πάει πολύ!