Μνημείο αντίδρασης είναι όμως και η συνέχεια του άρθρου της «Αυγής», όπου γράφεται: «Και τώρα λένε (σ.σ. οι αγρότες) ότι θα κλιμακώσουν περαιτέρω τις κινητοποιήσεις τους με αποκλεισμούς δρόμων, λιμανιών και τελωνείων. Ομως από τους δρόμους, τα λιμάνια και τα τελωνεία διακινούνται τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και στο εξωτερικό χιλιάδες τόνοι αγροτικών εποχικών προϊόντων, όπως τα φρούτα και τα κηπευτικά (...) Η παρεμπόδιση της διακίνησης των εμπορευμάτων τους θα πλήξει κυρίως αυτούς, καθώς η αγορά καλύπτει με ταχύτητα και ευελιξία τα κενά. Γεμάτα είναι τα μανάβικα από λεμόνια Αργεντινής, πορτοκάλια Μαρόκου, Ισπανίας και Ισραήλ. Η επαναστατική δικαιολογία είναι γνωστή (...) Πώς όμως μετριέται το γενικότερο καλό σήμερα και πώς αυτό το γενικότερο καλό μάς ωφέλησε όλους παλαιότερα; Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα χάθηκαν από όλες τις μεγάλες αγορές της ΕΕ καθώς η αδιατάρακτη τροφοδοσία των αγορών αυτών με ελληνικά αγροτικά προϊόντα δεν ήταν ποτέ σταθερή». Ψέμα πάνω στο ψέμα από την «Αυγή». Η αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα δεν δέχτηκε πλήγμα από τις αγροτικές κινητοποιήσεις, αλλά από την πολιτική της ΕΕ και συγκεκριμένα από την πολιτική της ΚΑΠ. Θα χρειαζόταν σελίδες ολόκληρες για να απαριθμήσει κανείς ενδεικτικά μόνο παραδείγματα, ξεκινώντας από τα «θαφτικά» μέχρι τις σύγχρονες ποσοστώσεις σε προϊόντα στα οποία η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια και να εξάγει κιόλας. Για να μην πούμε για το εμπάργκο της ΕΕ στη Ρωσία, το οποίο στηρίζει η κυβέρνηση και έχει καταστρέψει χιλιάδες φρουτοπαραγωγούς...