Από την πρώτη κιόλας συνάντηση κυβέρνησης - κουαρτέτου προχτές Κυριακή για τα Εργασιακά, επιβεβαιώθηκε η συμπαιγνία που στήνεται σε βάρος των εργαζομένων, αλλά και οι νέες ανατροπές που επωάζονται για τα δικαιώματά τους. Η διαπραγμάτευση θα συνεχιστεί μεθαύριο Πέμπτη.

Οι δηλώσεις του υπουργού Εργασίας μετά το τέλος της πρώτης συνάντησης, για «ακραίους παίκτες που κράτησαν ακραία στάση», αναπαράγουν το γνωστό επικοινωνιακό σχήμα περί «σκληρών» (βλέπε ΔΝΤ), απέναντι στην κυβέρνηση και τους Ευρωπαίους εταίρους της, οι οποίοι εμφανίζονται να κρατούν διαλλακτικότερη τάχα στάση σε ό,τι αφορά τον επόμενο γύρο των ανατροπών.

Αυτό που προσπαθεί να αποκρύψει η κυβέρνηση είναι το εξής: Οτι η διαπραγμάτευση, που ξεκίνησε και επίσημα την Κυριακή, είτε πάρει ως βάση το πόρισμα της Επιτροπής των «εμπειρογνωμόνων», είτε την «Κοινή Δήλωση» των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνησης, εργοδοτών και πλειοψηφίας ΓΣΕΕ), είτε τις «ευρωπαϊκές πρακτικές», είτε όλα μαζί, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, οδηγεί στην παγίωση της εργασιακής ζούγκλας και στη διεύρυνσή της, προς όφελος του κεφαλαίου.

Σε κάθε περίπτωση, όπως άφησε να εννοηθεί ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας, στην προχτεσινή συνάντηση τέθηκε καθαρά από την πλευρά του κουαρτέτου ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα απ' όσα επιβλήθηκαν στα Εργασιακά με τα δύο πρώτα μνημόνια, που σημαίνει ότι οι νόμοι για τον κατώτερο μισθό, την ευελιξία, τις Συλλογικές Συμβάσεις και άλλα, είναι κεκτημένα της εργοδοσίας που δεν χωρούν αμφισβήτηση. Το ίδιο προβλέπει, άλλωστε, και το τρίτο μνημόνιο, το οποίο συνυπογράφει η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλα τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης.

Συγκεκριμένα, από την πρώτη κιόλας συνάντηση τέθηκαν τα ζητήματα των ομαδικών απολύσεων και του συνδικαλιστικού νόμου, του ΟΜΕΔ και της μονομερούς προσφυγής στη Διαιτησία, αλλά και του «υπο-κατώτατου» μισθού. Οσο κι αν ο υπουργός επιχειρεί να «ξεφύγει» με γενικές διατυπώσεις περί «σεβασμού της νομιμότητας», το σίγουρο είναι ότι αυτή ακριβώς η «ευρωπαϊκή νομιμότητα» δεν εμπόδισε έως τώρα - αντίθετα επέβαλλε - την κατάργηση των συμβάσεων, τη μείωση του κατώτερου μισθού και τη θέσπιση του «υπο-κατώτατου» για τους νέους κάτω των 25 ετών, την αύξηση των απολύσεων.

Απόδειξη ότι όλη η παραπάνω «φιλολογία» δεν έχει την παραμικρή αξία για τα εργατικά δικαιώματα, είναι και η απάντηση που έδωσε ο υπουργός Εργασίας σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις, με τον τρόπο που καταγράφεται στο πόρισμα της Επιτροπής. Σε ραδιοφωνική εκπομπή, ο Γ. Κατρούγκαλος είπε μεταξύ άλλων:

«...Εκανε μια σκέψη η Επιτροπή των ειδικών, που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε. Αντί να γίνονται απολύσεις, ένα μέρος του προσωπικού να μπαίνει σε μερική εργασία και για να μην χάνει το εισόδημά του, αυτό που χάνει από την επιχείρηση να μπορεί να πληρώνεται από άλλους δημοσίους πόρους. Ας πούμε, όπως έχουμε χρησιμοποιήσει σε άλλες περιπτώσεις το επίδομα ανεργίας σαν επιδότηση της θέσης εργασίας, να κάναμε κάτι ανάλογο. Τέτοια πράγματα που βελτιώνουν τη θέση των εργαζομένων και δεν την επιδεινώνουν, είμαστε προφανώς διατεθειμένοι να συζητήσουμε, γιατί αυτός είναι ο σκοπός μας».

Να, λοιπόν, που η διαπραγμάτευση έχει αρχίσει ήδη να αποδίδει για το κεφάλαιο. Μια μέρα μετά την πρώτη συνάντηση, ο υπουργός Εργασίας σπεύδει να υιοθετήσει την πρόταση για περισσότερη ευελιξία στην αγορά εργασίας και για παράδοση του επιδόματος ανεργίας στα σαγόνια των επιχειρήσεων, στο όνομα τάχα του να αποτραπούν οι ομαδικές απολύσεις.

Κι αφού ο ίδιος ο υπουργός αρχίζει να «ξηλώνει το πουλόβερ», η ΕΣΕΕ παίρνει την πάσα και χτες στο υπόμνημά της προς τους «θεσμούς» τάσσεται και αυτή υπέρ «του μειωμένου ωραρίου που μπορεί να αποτρέψει τις ομαδικές απολύσεις». Στη συνέχεια, μάλιστα, δηλώνει πως «συζητούμε την αύξηση του ποσοστού απολύσεων στο 10% μηνιαίως σε εναρμόνιση και με τη σχετική κοινοτική νομοθεσία»! Να, λοιπόν, ποια είναι η πραγματική θέση της ΕΣΕΕ για τις ομαδικές απολύσεις, την οποία η κυβέρνηση συγκαλύπτει πίσω από την «κοινή δήλωση» των κοινωνικών εταίρων.