«Μήπως, λοιπόν, αντί να φθάσουμε εκεί αιφνιδίως (σ.σ. στην προσάρτηση του τουρκοκυπριακού τομέα από την Τουρκία), θα ήταν καλύτερα - και εφόσον αναγνωρίσουμε ότι τελικά δεν υπάρχει σοβαρή προοπτική για επανένωση του νησιού - να προχωρήσουμε σε μια διαπραγμάτευση με στόχο "να χωρίσουμε τα τσανάκια μας" έναντι, εννοείται, ουσιαστικών εδαφικών ανταλλαγμάτων; Το παράδειγμα του διαχωρισμού της Τσεχοσλοβακίας υπάρχει ήδη». Απόψεις όπως αυτή, που γράφτηκε στο «Βήμα της Κυριακής», δεν είναι περιθωριακές. Αντίθετα, έρχονται και «κουμπώνουν» με τις «προειδοποιήσεις» που απευθύνουν τις τελευταίες μέρες διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως οι ΗΠΑ, για το ενδεχόμενο να υπάρξουν «δυσάρεστες εκπλήξεις» αν τελικά δεν επιτευχθεί συμφωνία. Ο σκοπός που υπηρετούν είναι διπλός: Από τη μια, ασκούν πίεση να προχωρήσει το διχοτομικό σχέδιο, με τη λογική του «μικρότερου κακού» και, από την άλλη, προετοιμάζουν το λαό να δεχτεί μια de facto διχοτόμηση, αν αυτή δεν γίνει με διμερή συμφωνία. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι λύση υπέρ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων μπορεί να υπάρξει μόνο σε σύγκρουση με το πλαίσιο που οριοθετεί τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς στην περιοχή και όχι βέβαια με την αποδοχή του και τη βαθύτερη ενσωμάτωση σ' αυτό.