Είναι φανερό ότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ανασχηματισμού είναι η τοποθέτηση του Ν. Χριστοδουλάκη στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, το οποίο ταυτόχρονα αναβαθμίζεται «σε πρώτο τη τάξει» υπουργείο. Ο επονομαζόμενος και «κόκκινος μονεταριστής» αφήνει λαμπρό έργο στο υπουργείο Ανάπτυξης (δεν άφησε τίποτα που να μη το ξεπουλήσει) και η τοποθέτησή του στο Οικονομίας αποτελούσε ουσιαστικά αξίωση της «αγοράς», στις επιθυμίες της οποίας, ως γνωστόν, ο Κ. Σημίτης πάντα υποκλίνεται με ευλάβεια. Οσο για τις διαθέσεις της «αγοράς» είναι ενδεικτικό το χτεσινό πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής»: «Η ελληνική οικονομία δεν παρέχει πίστωση χρόνου στη νέα κυβέρνηση. Αυτό επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς που περιμένουν τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για το οικονομικό επιτελείο. Το νέο κυβερνητικό σχήμα θα αντιμετωπίσει άμεσα την πρόκληση να προωθήσει ταχύτερα τα μέτρα που χρειάζεται η οικονομία». Τα μέτρα αυτά αναφέρονται στη συνέχεια: «η ιδιωτικοποίηση δημοσίων οργανισμών, η απελευθέρωση τομέων όπως η ενέργεια και οι τηλεπικοινωνίες, αλλά και τα χρονίζοντα προβλήματα όπως το ασφαλιστικό». Το πρόβλημα γι' αυτούς είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν τρέφουν καμία αυταπάτη για την κυβέρνηση Σημίτη και είναι προετοιμασμένοι να αντιπαρατεθούν στην πολιτική της.