Με την πρώτη ψηφοφορία για την αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος ολοκληρώθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής, χτες το απόγευμα, η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση και σε ένα μήνα θα πραγματοποιηθεί δεύτερη ψηφοφορία, στην οποία θα τεθούν προς ψήφιση οι διατάξεις που στην πρώτη συγκέντρωσαν την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των βουλευτών.

Σύμφωνα με τον κανονισμό, ακριβώς μετά από ένα μήνα, δηλαδή το Μάρτη, θα γίνει νέα ψηφοφορία για όσα άρθρα πήραν από 151 ψήφους και πάνω. Τα άρθρα που «πέρασαν» τώρα, στην επόμενη, δεύτερη ψηφοφορία, αν πάρουν 151 ψήφους, τότε στην επόμενη Βουλή, δηλαδή αυτή που θα προκύψει μετά τις εκλογές, η οποία θα είναι αναθεωρητική, θα πρέπει να υπερψηφιστούν από 180 βουλευτές για να συμπεριληφθούν στο Σύνταγμα, δηλαδή με ενισχυμένη πλειοψηφία. Αυτά που στη δεύτερη ψηφοφορία του Μάρτη, θα συγκεντρώσουν από 180 και πάνω, στην επόμενη Βουλή θα περάσουν με 151 ψήφους.

Από τη διαδικασία απείχαν οι βουλευτές του ΚΙΝΑΛ και μετείχε μόνο ο εισηγητής Ανδρέας Λοβέρδος. Απείχε και η ΚΟ της Ενωσης Κεντρώων με εξαίρεση τον Ιωάννη Σαρίδη που ψήφισε. Απουσίαζαν επίσης ο Γ. Κασαπίδης (ΝΔ) και οι Πάνος Καμμένος και Αριστείδης Φωκάς από τους ΑΝΕΛ. Απουσίαζε επίσης ο Στάθης Παναγούλης.

Με βάση τα αποτελέσματα της πρώτης ψηφοφορίας καταψηφίστηκαν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, αν δεν είναι δυνατή η εκλογή του από τη Βουλή έπειτα από αλλεπάλληλες ψηφοφορίες. Συγκεκριμένα, δεν έλαβαν 151 ψήφους:

-- Το άρθρο 30 παρ. 1 (προς την κατεύθυνση αποσύνδεσης της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και σε περίπτωση αδυναμίας κοινοβουλευτικής εκλογής άμεση εκλογή, εφόσον έχουν προηγηθεί διαδοχικές ψηφοφορίες εντός εξαμήνου από την έναρξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας). Στην ψηφοφορία έλαβε 148 «ΝΑΙ», 120 «ΟΧΙ», 3 «ΠΑΡΩΝ».

-- Το άρθρο 34 παρ. 1 εδάφιο Β (προς την κατεύθυνση αποσύνδεσης της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και σε περίπτωση αδυναμίας κοινοβουλευτικής εκλογής άμεση εκλογή, εφόσον έχουν προηγηθεί διαδοχικές ψηφοφορίες εντός εξαμήνου από την έναρξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας). Στην ψηφοφορία έλαβε 147 «ΝΑΙ», 121 «ΟΧΙ», 2 «ΠΑΡΩΝ».

-- Το άρθρο 35 παρ. 2 περίπτ. γ΄ (προς την κατεύθυνση αποσύνδεσης της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και σε περίπτωση αδυναμίας κοινοβουλευτικής εκλογής άμεση εκλογή, εφόσον έχουν προηγηθεί διαδοχικές ψηφοφορίες εντός εξαμήνου από την έναρξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας). Στην ψηφοφορία έλαβε 150 «ΝΑΙ», 118 «ΟΧΙ» και 2 «ΠΑΡΩΝ».

-- Το άρθρο 41 παρ. 5 (προς την κατεύθυνση αποσύνδεσης της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και σε περίπτωση αδυναμίας κοινοβουλευτικής εκλογής άμεση εκλογή, εφόσον έχουν προηγηθεί διαδοχικές ψηφοφορίες εντός εξαμήνου από την έναρξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας). Στην ψηφοφορία έλαβε 150 «ΝΑΙ», 118 «ΟΧΙ», 2 «ΠΑΡΩΝ».

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που υπερψηφίστηκαν από την κυβερνητική πλειοψηφία αλλά και τη ΝΔ είναι αυτές στο άρθρο 32, που αφορά την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής. Ελαβε πάνω από 180 ψήφους, συγκεκριμένα υπερψηφίστηκε από 221 βουλευτές η μία παράγραφος και 220 η δεύτερη.

-- Με περισσότερες από 180 ψήφους ψηφίστηκαν επίσης οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ: Το άρθρο 62 για τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας, το άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών και το άρθρο 101Α για τις ανεξάρτητες αρχές.

Με 151 και πάνω υπερψηφίστηκαν: Τα άρθρα 13, 33 και 59, για την κατοχύρωση του πολιτικού όρκου. Το άρθρο 21 για τα κοινωνικά δικαιώματα και τα δίκτυα νερού και ηλεκτρικού ρεύματος. Το άρθρο 22 για τις συλλογικές ελευθερίες. Το άρθρο 28 για την κύρωση διεθνών συνθηκών με δημοψήφισμα. Το άρθρο 37 για να είναι υποχρεωτικά βουλευτής ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Το άρθρο 84 για την εποικοδομητική ψήφου δυσπιστίας. Το άρθρο 73 για τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία. Το άρθρο 44 για τα δημοψηφίσματα. Το άρθρο 54 για την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος και την καθιέρωση βουλευτών του απόδημου Ελληνισμού. Το άρθρο 56 για την εκλογή βουλευτών έως τρεις θητείες. Το άρθρο 102 για την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στην Τοπική Διοίκηση.

Από τις συμπληρωματικές προτάσεις υπερψηφίστηκαν:

Το άρθρο 5 για την απαγόρευση διακρίσεων λόγω φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, το άρθρο 25 για την εισαγωγή της αρχής της επιείκειας και την κατάργηση της διάταξης περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, το άρθρο 38 για την αναπλήρωση του πρωθυπουργού για λόγους υγείας, το άρθρο 96 για τη δικαστική ανεξαρτησία στους στρατιωτικούς δικαστές και το άρθρο 101 για τον ορισμό του συστήματος περιφερειακής οργάνωσης και την προστασία των νησιωτικών και ορεινών περιοχών.

Από το σύνολο των διατάξεων που κατέθεσαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, το ΚΚΕ υπερψήφισε 15 διατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και 2 της ΝΔ, με κριτήριο την υπεράσπιση λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στις υπόλοιπες το ΚΚΕ ψήφισε κατά ή «παρών».

Ειδικότερα, από την πρόταση αναθεώρησης του ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ υπερψήφισε:

-- Αρθρο 3 παρ. 3: Κατάργηση της σχετικής παραγράφου που καθιέρωνε το αναλλοίωτο του κειμένου της Αγίας Γραφής και την δυνατότητα π.χ. μετάφρασής της στα Νέα Ελληνικά, μόνο ύστερα από έγκριση της Εκκλησίας της Ελλάδας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

-- Αρθρο 22 παρ. 1: Αναγνώριση ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία, ανεξάρτητα από ηλικία.

-- Αρθρο 22 παρ. 4: Αναγνώριση ότι η επίταξη υπηρεσιών απαγορεύεται ως μέτρο αντιμετώπισης των συνεπειών απεργίας.

-- Αρθρο 33 παρ. 2: Κατοχύρωση του πολιτικού όρκου για την ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας.

-- Αρθρο 59 παρ. 1: Κατοχύρωση του πολιτικού όρκου για την ορκωμοσία των βουλευτών.

-- Αρθρο 59 παρ. 2: Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου των αλλόθρησκων βουλευτών, στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης του πολιτικού όρκου.

-- Αρθρο 73: Καθιέρωση λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας.

-- Αρθρο 86 παρ. 3: Περιορισμός των προνομιακών ρυθμίσεων περί ποινικής ευθύνης υπουργών, ιδίως μέσω της κατάργησης της αποσβεστικής προθεσμίας (σύντομης παραγραφής) και της κατάργησης της δυνατότητας αναστολής της δίωξης, της προδικασίας ή της κύριας διαδικασίας σε βάρος υπουργού, από τη Βουλή.

-- Αρθρο 86 (προσθήκη ερμηνευτικής δήλωσης): Αναφορά ότι το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 86, ειδική ποινική μεταχείριση υπουργών, όσο διατηρείται, μετά την αναθεώρηση της παρ. 3 του άρθρου που είδαμε αμέσως πιο πάνω, αφορά αποκλειστικά στα αδικήματα που τελέστηκαν κατά τη διάρκεια (π.χ. απιστία) και όχι επ' ευκαιρία της άσκησης των υπουργικών καθηκόντων (π.χ. ξέπλυμα μαύρου χρήματος, δωροληψία κ.λπ.), τα οποία θα διώκονται και θα εκδικάζονται από τα κοινά ποινικά δικαστήρια.

-- Αρθρο 102 παρ. 2: Καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στις τοπικές εκλογές, θέσπιση τοπικών λαϊκών συνελεύσεων, δημοψηφισμάτων και λαϊκών πρωτοβουλιών και αναγνώριση δυνατότητας απονομής εκλογικού δικαιώματος σε αλλοδαπούς με μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα.

-- Αρθρο 5 παρ. 2 (συμπληρωματική): Κατοχύρωση απόλυτης προστασίας ζωής, τιμής και ελευθερίας, χωρίς διάκριση φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.

-- Αρθρο 24Α (συμπληρωματική): Προστασία της άγριας ζωής, της ευζωίας όλων των ζωικών ειδών και ιδίως καθιέρωση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης, φύλαξης, μεταφοράς και εισαγωγής τους.

-- Αρθρο 25 παρ. 3 (συμπληρωματική): Εισαγωγή της αρχής της επιείκειας στο πεδίο των θεμελιωδών δικαιωμάτων και κατάργηση της ισχύουσας διάταξης περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος.

-- Αρθρο 101 παρ. 4 (συμπληρωματική): Εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία της διοίκησης και της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης των νησιωτικών και ορεινών περιοχών.

-- Αρθρο 101 (εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης) (συμπληρωματική): Προσαρμογή του διοικητικού μοντέλου στο περιβάλλον των νησιωτικών και ορεινών περιοχών με την εκπόνηση επιχειρησιακών σχεδίων και την παροχή κινήτρων στους δημοσίους υπαλλήλους.

Από την πρόταση αναθεώρησης της ΝΔ το ΚΚΕ υπερψήφισε δύο διατάξεις, που αφορούσαν δύο άρθρα του Συντάγματος. Ειδικότερα:

-- Αρθρο 68 παρ. 2: Δυνατότητα της Βουλής να συνιστά δύο, ανά βουλευτική περίοδο, εξεταστικές επιτροπές, εφόσον η σχετική πρόταση υπερψηφιστεί από τα δύο πέμπτα του συνόλου των βουλευτών.

-- Αρθρο 89 παρ. 4: Απαγόρευση σε εν ενεργεία ή διατελέσαντες δικαστικούς λειτουργούς επί τριετία μετά την αποχώρησή τους από το σώμα να συμμετέχουν με οποιαδήποτε ιδιότητα στην κυβέρνηση και να τοποθετηθούν σε πολιτικές θέσεις.