Στην ίδια ρότα της αντιλαϊκής, αντικοινωνικής και αντιαναπτυξιακής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια κινείται και ο φετινός «ιστορικός» προϋπολογισμός. Τα παραπάνω τόνισε ο ειδικός εισηγητής του ΚΚΕ Ν. Γκατζής στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής όπου συνεχίζεται η συζήτηση του προϋπολογισμού του 2002. Ο βουλευτής είπε ότι ο προϋπολογισμός κινείται αυστηρά μέσα σε πλαίσια ταχύρυθμης μάλιστα προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και ενάντια σε ό,τι οριακά θετικό έχει απομείνει ακόμα από τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Ετσι η επίθεση γίνεται στο εισόδημα των εργαζομένων και στις συντάξεις, στη δουλιά και την υγεία, στην κοινωνική ασφάλιση και την πρόνοια, στη μόρφωση και τον πολιτισμό, στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής, στην τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, στον πλούτο του δημοσίου που ξεπουλιέται στους ιδιώτες.

Από την άλλη, συνέχισε ο Ν. Γκατζής, η αύξηση της ανεργίας έχει πάρει χαρακτηριστικά κοινωνικής συμφοράς ενώ η φτώχεια χτυπάει όλο και περισσότερα τμήματα του ελληνικού λαού.

Ολα τα παραπάνω, είπε, μαζί με το άδικο και ταξικό φορολογικό σύστημα όπου οι σχέσεις άμεσης - έμμεσης φορολογίας είναι 40/60 και οι άμεσοι φόροι εισπράττονται κατά 85% από τους μισθωτούς και συνταξιούχους, συμπληρώνουν το παζλ της κατά τ' άλλα «κοινωνικής και φιλολαϊκής έκφρασης» του προϋπολογισμού του 2002.

Αναφερόμενος συγκεκριμένα στα ποσά που προβλέπονται, είπε ότι ο ρυθμός αύξησης στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων μειώνεται σε 6,5% από 6,9% που ήταν το 2001 (μείωση 5,8%). Ο ρυθμός αύξησης των αποδοχών (μισθοί, συντάξεις, λοιπές παροχές) στις επιμέρους κατηγορίες, από 7,1% το 2001, μειώνεται σε 6%. Το τι σημαίνει αυτή η μείωση στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, το καταλαβαίνει ο καθένας εκτός από την κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι οι αποδοχές τους θα αυξηθούν σε καθαρό ποσοστό κατά 6%, τόνισε χαρακτηριστικά ο εισηγητής του ΚΚΕ.

Ο προϋπολογισμός, συνέχισε, αποτελεί το πλέον αξιόπιστο εργαλείο δημοσιονομικής αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου και είναι χαρακτηριστικό ότι για την υλοποίηση αυτής της πολιτικής προβλέπει:

- Αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των μισθοσυντήρητων, των συνταξιούχων και των ΕΒΕ κατά 800 δισ. δρχ.

- Νέα διεύρυνση των φορολογικών απαλλαγών των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου.

- Καθήλωση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα.

- Εισοδηματική πολιτική λιτότητας με αυξήσεις κάτω από τα επίπεδα του πληθωρισμού.

- Χορήγηση 10 τρισ. δρχ. περίπου στους ντόπιους και ξένους τραπεζίτες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους και την προμήθεια στρατιωτικών ΝΑΤΟικών δαπανών.

- Απροκάλυπτη μείωση των κονδυλίων που δίνονται για τα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, ΤΕΒΕ κ.ά.).