Η στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων στην αντιασφαλιστική επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη, με την κυβέρνηση της ΝΔ να έχει πάρει τώρα τη σκυτάλη, επιβεβαιώθηκε με πολύ γλαφυρό τρόπο στη διάρκεια της τριήμερης συζήτησης.

Χαρακτηριστική η αποστροφή του υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση, κλείνοντας χτες το βράδυ την τριήμερη συζήτηση στην Ολομέλεια, ο οποίος δηλώνοντας ότι δεν είναι «μικρόψυχος», αναγνώρισε ότι το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο περιέχει τους αντιασφαλιστικούς νόμους όλων των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων, με τελευταίο τον νόμο Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ: «Το νομοσχέδιο, είπε, έρχεται να επισφραγίσει μια σειρά από πολύχρονες προσπάθειες (...) που έγιναν στο παρελθόν και από άλλα κόμματα», ενώ χρέωσε στον ΣΥΡΙΖΑ «μικροψυχία» που δεν αναγνώρισε ότι ο δικός του νόμος στηρίχθηκε «στο νόμο Λοβέρδου - Κουτρουμάνη, που είχε μέσα το στοιχείο της εθνικής, της βασικής και της αναλογικής, το βαφτίσατε εθνική και ανταποδοτική. Δεν είναι δικό σας, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια αρχιτεκτονική πολύ σωστή, που έγινε από το ΠΑΣΟΚ και την υιοθέτησα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ενώ επανέλαβε και χτες ότι «αν δεν υπήρχαν κομματικές αναφορές», το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που ήδη έχει χαρακτηριστεί από τους εργαζόμενους νόμος «Βρούτση - Κατρούγκαλου», θα έπρεπε να ψηφιστεί από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και λοιπούς, δείχνοντας έτσι πόσο ...χαοτικές είναι οι διαφορές όλων των αστικών κομμάτων και σε ό,τι αφορά τη στρατηγική του κεφαλαίου για την Ασφάλιση.

Τη σύμπλευση αυτή επιχείρησε να κρύψει στην τοποθέτηση για το Ασφαλιστικό χτες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, προσπερνώντας βολικά... το ότι αυτό αποτελεί συνέχεια, συμπλήρωμα του νόμου Κατρούγκαλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αλ. Τσίπρας μίλησε για «νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία και εμμονή, για περικοπές στις συντάξεις, αυξήσεις στις εισφορές, για μια μεταρρύθμιση εν ολίγοις απ' την οποία κερδισμένες θα βγουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες», κατηγόρησε την κυβέρνηση για «απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και χτύπημα κατά των συλλογικών συμβάσεων, για ενθάρρυνση της ασυδοσίας στην αγορά εργασίας», παριστάνοντας ότι δεν ξέρει τίποτα για τον «φόνο» και για το γεγονός ότι το αντεργατικό οπλοστάσιο ενισχύθηκε και θωρακίστηκε επί των ημερών του.

Κλείνοντας τα μάτια σ' αυτήν την πραγματικότητα, ο Αλ. Τσίπρας παράστησε τον προστάτη των εργαζομένων, ισχυριζόμενος ότι τάχα η δική του κυβέρνηση που έκοψε τις... υπόλοιπες, επανέφερε τη 13η σύνταξη, όπως βάφτισε την εφάπαξ παροχή «σύμφωνα με τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας», όπως παραδέχτηκε και υπό την αίρεση αυτών των αντοχών.

«Για πρώτη φορά στη νεότερη ελληνική ιστορία, υπό κανονικές συνθήκες και χωρίς την πίεση καμίας τρόικας, χωρίς κανέναν δημοσιονομικό κίνδυνο, κόβετε συντάξεις. Κόβετε συντάξεις χωρίς μνημόνια, αλλά από ιδεολογία. Τις προηγούμενες φορές υπήρχε δικαιολογία, τώρα όχι», ανέφερε, ζητώντας προκλητικά άλλοθι για τις περικοπές επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ.

Αξίζει στο μεταξύ να καταγραφεί και η «πάσα» του Γ. Κατρούγκαλου, που ούτε λίγο ούτε πολύ στήριξε το κυβερνητικό ψέμα περί «αυξήσεων» με τον νέο νόμο, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα πως «προσωπικά είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που αυτές οι περικοπές (στις επικουρικές συντάξεις), οι οποίες δεν συναρτώνται σε καμία περίπτωση με τον πυρήνα της μεταρρύθμισης, αναστράφηκαν» και «προσωπικά δεν θεωρώ αρνητική εξέλιξη τη βελτίωση των ποσοστών αναπλήρωσης, αλλά πρέπει η κυβέρνηση να παραδεχθεί ότι έγινε ακριβώς επειδή η εφαρμογή της μεταρρύθμισης και η αναστροφή των ελλειμμάτων σε πλεονάσματα δημιούργησαν τον δημοσιονομικό χώρο για να μπορέσετε να το κάνετε»!

Κατά τ' άλλα, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταθέσει και αυτός αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας για να καταδείξει τις ...μεγάλες διαφωνίες του.

Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ Φ. Γεννηματά, καταθέτοντας τις αντιδραστικές προτάσεις του κόμματός της, ανέφερε ότι αυτές καταρχάς προϋποθέτουν «αναπτυξιακή έκρηξη με νέες επενδύσεις, καινοτομίες, φορολογικές ελαφρύνσεις» και ό,τι άλλο θέλει το κεφάλαιο «για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».

Για την «άντληση πόρων» στο ασφαλιστικό σύστημα, πρότεινε «να καταργηθεί το υπερταμείο και να μετατραπεί σε ταμείο αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας και από έσοδά του να χρηματοδοτήσουμε το ασφαλιστικό σύστημα, εξασφαλίζοντας και κίνητρα για επενδύσεις», ενώ περηφανεύτηκε και για τις αντασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι αυτές έδειξαν πως «μπορούμε να συνδέσουμε την ανταποδοτικότητα με τη στήριξη των ασθενέστερων και να εξασφαλίσουμε και βιωσιμότητα».