Υπερασπιζόμενος το απαράδεκτο νομοσχέδιο ο Κυρ. Μητσοτάκης προέταξε την καθιέρωση «εργαστηρίων δεξιοτήτων», ή «γνωστικά αντικείμενα, όπως η επιχειρηματικότητα», «με τα οποία πρέπει να εξοικειωθούν» τα παιδιά από μικρά.

Διαφήμισε τη «γνωριμία με ξένες γλώσσες από μικρή ηλικία», με προτίμηση στα Αγγλικά, την ίδια ώρα που λόγω των επιλογών τους είναι πασίγνωστη η λεγόμενη γλωσσική φτώχεια ακόμα και σε αποφοίτους πανεπιστημίου.

Υπερασπίστηκε και την αναγραφή της διαγωγής στους τίτλους σπουδών, βάζοντας το ερώτημα «γιατί το σχολείο να αυτοπεριορίζεται στη μετάδοση μόνο γνώσεων και όχι ήθους;»! Ορισε έτσι καθήκον του σχολείου πέρα από μαθήματα να «διδάσκει δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις», στη λογική ότι οι μαθητές «έχουν ανάγκη από πρότυπα συμπεριφοράς» και ότι «πρέπει τελικά να υπάρχει ένας μηχανισμός αξιολόγησης και της συμπεριφοράς των παιδιών στο σχολείο»...

Παραπέρα, χρησιμοποιώντας ένα απόσπασμα του Δ. Γληνού μίλησε για τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, λέγοντας ουσιαστικά ότι προάγουν τον ανταγωνισμό ανάμεσα «σε μαθητές με ιδιαίτερες δεξιότητες» και περιέγραψε την όλη διαδικασία ως «ιμάντα κοινωνικής κινητικότητας», κάτι όμως που έχει πάψει εδώ και δεκαετίες να ισχύει ακόμα και για το πανεπιστήμιο και τους αποφοίτους του, πόσο μάλλον για το σχολείο...

Στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αφού στάθηκε σε «σημαντικά βήματα προς τα μπρος» που προηγήθηκαν, όπως χαρακτήρισε την κατάργηση του ασύλου και τη μεγαλύτερη σύνδεσή της με τις επιχειρήσεις, χαρακτήρισε σημαντικές τωρινές παρεμβάσεις «τον εξορθολογισμό του πλαισίου μετεγγραφών των φοιτητών και την τόνωση της εξωστρέφειας των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων».

Στις μετεγγραφές παρουσίασε ως κατάκτηση το γεγονός ότι καθιερώνεται «ένα πρόσθετο ακαδημαϊκό κριτήριο», που στην ουσία είναι ένας νέος «κόφτης», με στόχο να διαφυλάξει τον ελιτισμό και την κατηγοριοποίηση ομοειδών Τμημάτων. Ταυτόχρονα επιχείρησε να απαντήσει στην κριτική που άσκησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ότι ο νέος «κόφτης» στις μετεγγραφές έρχεται «πακέτο» με τις εξαγγελίες για ίδρυση νέων εστιών με ΣΔΙΤ στην επαρχία, για να έχουν εξασφαλισμένη πελατεία οι μεγαλοκατασκευαστές. Απέναντι σ' αυτό ο Κυρ. Μητσοτάκης έθεσε το ερώτημα «γιατί είναι κακό σήμερα να έχουμε περισσότερες φοιτητικές εστίες στα περιφερειακά μας πανεπιστήμια;», αποσιωπώντας την ευθύνη του κράτους για δωρεάν φοιτητική μέριμνα και θεωρώντας τις ΣΔΙΤ και τα ενοίκια ως μοναδική λύση για να γίνουν εστίες!

Για δε την εξωστρέφεια των ελληνικών πανεπιστημίων και τη δυνατότητά τους να ιδρύουν πλέον ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα χωρίς προηγούμενη έγκριση του υπουργού, έβαλε στόχο «να κάνουμε την Ελλάδα εκπαιδευτικό κέντρο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο», κάτι που υπόσχονταν και προηγούμενες κυβερνήσεις με την ίδρυση π.χ. του Διεθνούς Πανεπιστημίου με δίδακτρα, αλλά από όλα αυτά τα βαρύγδουπα μόνο τα δίδακτρα μένουν και γενικεύονται...