Την παραπέρα εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή για λογαριασμό των συμφερόντων της αστικής τάξης προδιέγραψε ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας, την Κυριακή στη Βουλή, με αφορμή τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας για τον υπουργό Οικονομικών.

Οπως είπε, «όσον αφορά τις ΗΠΑ, πέρα από την υπογραφή της Αμυντικής Συμφωνίας, νομίζω η εμβάθυνση με την Ελλάδα είναι προφανής σε όλους σας. Εχω συναντήσει τον κ. Πομπέο 6 φορές και μία τηλεδιάσκεψη, δεν νομίζω ότι στην Ιστορία της Ελλάδας έχει ξαναπαρατηρηθεί το φαινόμενο. Εκκινούμε σχεδόν άμεσα νέο διάλογο για τη διεύρυνση της αμυντικής συμφωνίας ή την υπογραφή μιας νέας εξαρχής συμφωνίας».

Πρόκειται για την «επικαιροποίηση» της προηγούμενης συμφωνίας, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, την οποία προετοίμασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ολοκλήρωσε η ΝΔ, επιτείνοντας τη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο.

Να σημειωθεί πως η εκ νέου ...επικαιροποίησή της ή η κατάρτιση μιας εξαρχής νέας συμφωνίας, που θα πατά φυσικά στην προηγούμενη, κινείται, κατά πληροφορίες, σε δύο κατευθύνσεις:

-- Από τη μία, επέκταση της χρονικής ισχύος της συμφωνίας (σήμερα ανανεώνεται, για το τυπικό, ετησίως), κατά πάγιο αίτημα των Αμερικανών, ενδεχόμενο που είχε συζητηθεί και σχεδόν καταληχτεί και επί ΣΥΡΙΖΑ, με σκέψεις στο τότε κυβερνητικό στρατόπεδο για μια συμφωνία που θα ανανεώνεται ανά πενταετία, ενώ από το στρατόπεδο του τότε κυβερνητικού εταίρου ΑΝΕΛ φέρεται να είχαν πέσει και προτάσεις ακόμα και για 30ετή ισχύ. Σκεπτικό τους να λυθούν τα χέρια των Αμερικανών, ώστε να προχωρήσουν σε μακροπρόθεσμες «επενδύσεις» στις βάσεις και υποδομές που θα έλεγχαν στη χώρα.

-- Από την άλλη, αντιστοίχιση με τη διεύρυνση του «αποτυπώματος» των Αμερικανών, όπως σημειώνεται ήδη στη χώρα. «Διασφάλιση» και νέων υποδομών που θέτουν σταδιακά υπό την «ομπρέλα» τους, όπως το Νεώριο Σύρου, που έχει πιστοποιηθεί ήδη για επισκευαστήριο των πλοίων του 6ου Στόλου. «Διασφάλιση», επίσης, τοποθεσιών όπως Αλεξανδρούπολη και Καβάλα, που θέλουν να ελέγξουν επιχειρηματικά (κόμβοι Ενέργειας και Διαμετακόμισης), με ταυτόχρονη κατασκευή στην πρώτη έως και ενός «ναυτικού οχυρού» στον ακριτικό λιμένα, που να επιβεβαιώνει το χαρακτήρα του, και του Εβρου, γενικότερα ως «σκάλας» αποβίβασης και διεκπεραίωσης αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων βορειότερα προς τα μέτωπα της Ανατολικής Ευρώπης και της Μαύρης Θάλασσας, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, με ταυτόχρονη στενή και εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση των κινήσεων των Ρώσων στα Δαρδανέλια.

Ο υπουργός Δένδιας αναφέρθηκε και στα Ελληνοτουρκικά, παρουσιάζοντας εκ νέου την ΕΕ ως «ειρηνευτική δύναμη» και εγγυήτρια των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ στο ίδιο μοτίβο ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, κρύβοντας τον βρώμικο ρόλο των «ισχυρών συμμάχων» της αστικής τάξης, εμφάνισε ως «εθνικό καθήκον» «την ενίσχυση και εμβάθυνση των διεθνών συμμαχιών της χώρας μέσω του ρόλου μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ», ισχυριζόμενος πως τάχα έτσι «ενισχύεται η εθνική άμυνα» και προσθέτοντας πως η «Ελλάδα (...) αναδεικνύεται σε υπολογίσιμο παίκτη με απόλυτη επιτυχία» στην ευρύτερη περιοχή, για την «αναβάθμιση» της αστικής τάξης.

Αναφέρθηκε, κομπάζοντας σχεδόν, στην εκτίναξη του προϋπολογισμού για τις στρατιωτικές δαπάνες για το 2021 (από τα 530 εκατ. φέτος) στα πάνω από 2 δισ. ευρώ. Δαπάνες, βέβαια, που παρά όσα λένε, περί άμυνας της χώρας, κουμπώνουν πάνω στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, ενώ υπεραμύνθηκε της αύξησης της στρατιωτικής θητείας από 9 σε 12 μήνες.

Ταυτόχρονα, δεν περνά απαρατήρητη η κοκορομαχία, το Σαββατοκύριακο, στη Βουλή μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, για το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με τους δυο να «απογειώνουν» την υποκρισία, την ώρα που έχουν «κορόνα στο κεφάλι» τους τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους «επώδυνους συμβιβασμούς», που αυτά προωθούν σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Η αρχή έγινε με τον υπουργό της κυβέρνησης Μιχ. Χρυσοχοΐδη, που κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «επιστρατεύει εθνικισμό με τα 12 μίλια», φτάνοντας δηλαδή να χαρακτηρίζει εθνικισμό την άσκηση του δικαιώματος που έχει η χώρα, λίγες μόνο μέρες απ' όταν ο υπουργός Επικρατείας καθόριζε ως «κόκκινη γραμμή» τα 6 ν.μ. των χωρικών υδάτων, δίνοντας επί της ουσίας περιθώρια και άλλοθι στην επιθετικότητα της Τουρκίας.

Η τοποθέτηση έδωσε την πάσα στο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Ραγκούση, που σημείωσε ότι η τοποθέτηση Χρυσοχοΐδη «αντιβαίνει τον πυρήνα, την καρδιά της εθνικής στρατηγικής, των εθνικών συμφερόντων, των απαράγραπτων εθνικών δικαίων», επιχειρώντας να κρύψει ότι η αμφιλεγόμενη και καιροσκοπική θέση του ΣΥΡΙΖΑ περί επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. μόνο νότια και ανατολικά της Κρήτης τροφοδοτεί την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή, γίνεται στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού παζαριού και κάθε άλλο παρά έρχεται να υπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα.

Ακολούθησε ένα γαϊτανάκι τέτοιων δηλώσεων από στελέχη αμφότερων πλευρών, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στ. Πέτσα να λέει χτες, χαρακτηριστικά, ότι «κάποιοι θέλουν να εμφανιστούν βασιλικότεροι του βασιλέως στην παράταξη που προσχώρησαν εσχάτως και διατυπώνουν μαξιμαλιστικές απόψεις ή απόψεις που δεν λαμβάνουν υπόψη ό,τι θα έπρεπε να έχει λάβει υπόψη ένας πολιτικός, πριν προχωρήσει σε μια δημόσια τοποθέτηση», παραπέμποντας εμμέσως στο εν εξελίξει ιμπεριαλιστικό παζάρι με τη «βούλα» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, όπου τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα μπαίνουν στο κρεβάτι του Προκρούστη.