Το γεγονός ότι με μια κατάπτυστη ανακοίνωση, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας πανηγύριζε χτες, για τη σύλληψη 6.864 «λαθρομεταναστών» το 2001 έναντι 3.664 το 2000 δεν ξενίζει πια. Μόνιμος στόχος της κυβέρνησης να διαχωρίσει σε «νόμιμους» και «παράνομους» εργάτες τους μετανάστες και εντέλει να ποινικοποιεί την προσπάθειά τους, να ξεφύγουν από τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τις διώξεις, πολλές φορές ακόμα και από το θάνατο. Είναι ξένη, φυσικά, για την κυβέρνηση η αντίληψη ότι όλοι οι μετανάστες είναι θύματα του ίδιου άδικου συστήματος, του καπιταλισμού. Ενός συστήματος που είτε στην «περιφέρεια» του τρίτου κόσμου, είτε στις «μητροπόλεις» του, πετά στο περιθώριο εκατομμύρια παιδιά της εργατικής τάξης. Εμφανής και η άμεση επιδίωξή της, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις εντολές που συναποφασίζει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, μέσω των «επαναπροωθήσεων» να επιβάλει τον έλεγχο των προσφύγων - εργατών.

Στον αντίποδα αυτής της απαράδεκτης πολιτικής, η πρωτοβουλία την περασμένη Κυριακή των Οικοδόμων, του ΠΑΜΕ και άλλων συνδικαλιστών να μοιράσουν ένα ζεστό πιάτο φαΐ, στους 150 «παγωμένους» Αφγανούς, στο Πεδίον του Αρεως, ήταν μεν συμβολική, αλλά και μια καθαρή «απάντηση» στην κυβερνητική πολιτική. Εκανε σαφές ότι αυτοί, τους οποίους η κυβέρνηση αντιμετωπίζει απάνθρωπα σαν «λαθραίους», για τους Ελληνες εργαζόμενους είναι ταξικά αδέλφια. Είναι και αυτοί συνάδελφοί τους, εργαζόμενοι, που απαιτούν και δικαιούνται περίθαλψη, φροντίδα, εργασία. Γι' αυτό απαίτησαν από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα, να κάνει το ελάχιστο: να προχωρήσει στη σίτιση και τη στέγαση αυτών των ανθρώπων, που ζουν σε χαρτόσπιτα με τη θερμοκρασία κάτω από το μηδέν.

Είναι μια πράξη που δηλώνει στην κυβέρνηση πως κάνει λάθος αν νομίζει ότι θα περάσει το διαχωρισμό νόμιμων και παράνομων εργατών. Γιατί ένας μόνο διαχωρισμός ισχύει. Και αυτός είναι ο ταξικός, που αποτελεί και τη μήτρα όλων των «ανθέων του κακού». Είναι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο μεγάλο κεφάλαιο και στους εργάτες. Που καρπός του είναι η στυγνή εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Αυτός ο διαχωρισμός ευθύνεται για το γεγονός ότι χιλιάδες εργαζόμενοι πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος στους εργασιακούς χώρους, για να αυξάνει το κεφάλαιο τα κέρδη του. Αυτός ο διαχωρισμός φταίει για την τσάμπα εργατική δύναμη που αρπάζεται από εκατομμύρια μετανάστες. Αυτός ο διαχωρισμός είναι, εντέλει, υπεύθυνος και για τους αμέτρητους εργάτες που πέφτουν νεκροί ως φαντάροι ή ως θύματα βομβαρδισμών στους ανά την υφήλιο ιμπεριαλιστικούς πολέμους από τα πεδία των οποίων προέρχεται κι ένα μεγάλο μέρος των προσφύγων.

Ο εχθρός για τους εργάτες όλου του κόσμου είναι ένας, το κεφάλαιο. Αυτό το μήνυμα θέλησαν να προβάλουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, καλώντας τους πρόσφυγες να συσπειρωθούν στα συνδικάτα και τα σωματεία. Να παλέψουν για ίσα δικαιώματα για ίση εργασία. Να απαιτήσουν το δικαίωμα στη μόρφωση, στην Παιδεία, στην Ασφάλιση και στην Υγεία. Ακόμα παραπέρα: να απαιτήσουν και να αγωνιστούν όλοι μαζί για την τελική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.