α) Τι έγινε στα Ιμια όταν υπό την πίεση των ΗΠΑ η κυβέρνηση Σημίτη αποδέχτηκε το καθεστώς των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.

β) Τι έγινε στη Μαδρίτη το '97 όταν υπό την πίεση των ΗΠΑ ο κ. Σημίτης αναγνώρισε «ζωτικά συμφέροντα» της Αγκυρας στο Αιγαίο.

γ) Τι έγινε το '98 με τους S-300, όταν υπό την πίεση των ΗΠΑ αντί για την Κύπρο «φυγαδεύτηκαν» στην Κρήτη.

δ) Τι έγινε το '99 στο Ελσίνκι, όταν υπό την πίεση των ευρω-ατλαντιστών ο κ. Σημίτης εμφάνισε σαν «επιτυχία» το άνοιγμα της αγκάλης της ΕΕ στην Τουρκία.

ε) Τι έγινε πριν λίγες μέρες στο Λάακεν, όταν υπό την πίεση των ΗΠΑ ο κ. Σημίτης δεν πρόβαλε «βέτο» στο θέμα του ευρωστρατού, ή τι γίνεται τα τελευταία 24ωρα με τους αμερικανο-ΝΑΤΟικούς χάρτες που καταργούν τα σύνορα στο Αιγαίο.

Οι πάντες συνεπώς γνωρίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση όχι απλώς δέχεται πιέσεις αλλά ότι - και αυτό είναι το ουσιώδες - εμφανίζεται πάντα «έτοιμη από καιρό» και εξαιρετικά πρόθυμη να τις υλοποιήσει. Η ανησυχία, δε, εντείνεται, διότι τούτη η εξόχως ευεπίφορη στις πιέσεις κυβέρνηση από χτες βρίσκεται στις ΗΠΑ.