Διεκδικούμε να ενταχθούμε στον σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της επιδημίας, υπογραμμίζει η ΔΗΠΑΚ, επισημαίνοντας ότι η οργανωμένη συμβολή των αυτοαπασχολούμενων γιατρών και φαρμακοποιών μπορεί να αξιοποιηθεί «στη στελέχωση δομών ΠΦΥ, αλλά και σε τριτοβάθμιες δομές και ΜΕΘ, ανάλογα με την ειδικότητά μας, με τους ίδιους μισθολογικούς και εργασιακούς όρους με τους συναδέλφους μας στο ΕΣΥ».
Η ΔΗΠΑΚ ενώνει τη φωνή της με τους νοσοκομειακούς γιατρούς και απαιτεί:
Παράλληλα η ΔΗΠΑΚ αναδεικνύει την ανάγκη να στηριχθούν οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες Υγείας, γιατροί και οδοντίατροι, που από τη μία έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένους κινδύνους επαγγελματικής έκθεσης στον SARS-CoV-2 και από την άλλη βιώνουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και στο δικό τους εισόδημα, υπογραμμίζοντας ότι «το σημαντικό κόστος των προληπτικών μέτρων δεν μπορεί να το επωμιστεί ο αυτοαπασχολούμενος γιατρός, οδοντίατρος, φαρμακοποιός, ούτε ανεχόμαστε τη λογική της ζούγκλας της ελεύθερης αγοράς, που προτάσσει να το μετακυλήσουμε στις πλάτες των ασθενών μας».
Σχετικά με τις διαχρονικές ευθύνες της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων για την προκλητική απουσία ακόμα και στοιχειωδών μέτρων για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στα νοσοκομεία, η ΔΗΠΑΚ σημειώνει ότι «σε αυτές τις ελλείψεις οφείλονται η υπερμετάδοση της πανδημίας σε υγειονομικούς και οι δεκάδες επαγγελματικές ασθένειεςCovid-19 που δεν καταγράφονται και που πρακτικά μεταφράζονται σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους, τόσο για τη δημόσια υγεία όσο και για τον παραπέρα περιορισμό των αντοχών του δημόσιου συστήματος Υγείας».
Τέλος, χαρακτηρίζει «προκλητική και επικίνδυνη» την «επιλογή να μη δημοσιοποιούν τα όποια δεδομένα επιδημιολογικής επαγρύπνησης και καταγραφής της πανδημίας έχουν στη διάθεσή τους, παρουσιάζοντας με παραπλανητικό και αποπροσανατολιστικό τρόπο μόνο την ημερήσια διακύμανση των κρουσμάτων, που προφανώς δεν επαρκεί για την απεικόνιση της πορείας της πανδημίας».